Skírnir - 01.08.1906, Qupperneq 30

222
Horfur kirkja og kristindóms hér á lundi.
Skírnir.
Bezt væri ef vér fengjum kirkjublað, sem hefði einurð og
drengskap til að leyfa ritkepni (debat) um hvert einasta
fornt og slitið trúaratriði. Fyr má nú vera tvískifting
með blöðin hér á voru landi: hin pólitísku ætla að sund-
urtæta þjóðfélagið með deilum og ofsa, en sjáist hjá oss
trúmálablað, vaknar það með andfælum, lygnir augunum
og legst út af aftur!
Loks skal nefna hina nýju trúboða og iðrunarpostula,
sem farnir eru að slæðast inn í landið. Fyrst er fræga
að telja Kaþólska trúboðið, með kirkju, preláta,
nunnur, skóla og spítala. Eg skal játa, að eg ber ósjálf-
rátt og leynilega lotningu fyrir hinni forngöfgu móður
vorra mestu manna á gullöld þessa »volaða lands«, sem
síðar varð. Fáir seinni tíma Islendingar hafa hugmynd
um hvað kirkjan var á dögum »Hungurvöku«-tímans og
alt til þess, að Sturlungaöldin færði þjóð vora úr skyrt-
unni. Og þá snerist blessun vorrar heilögu kirkju i hefnd-
argjöf, þegar:
Frelsið kvaddi sín fornu flet
og fólkið í dauðans vanda;
í fjöllunum dundi hel og hret
og hraun og jökull og bára grét:
»Nú hafnið þér heilögum anda«.
Af öllum fornleifum, öllum menjum og stórvirkjum liðinna
alda er ekkert til hálfs eins háleitt og heilagt í mínum
augum sem skuggi þessa gamla guðsríkis á jörðunni!
Þeirri kirkju fyrirgef eg alt, alt, og beygi mitt bera höfuð.
En — aldrei kemur sú kirkja framar á Island!
Þá eru fáeinir Adventistar í Reykjavík. Þeirra
trúboðs tekur ekki að geta að öðru leyti en því, að dug-
legur og gáfaður maður úr þeim flokki starfar hér eins
og þjóðlegur borgari og heldur, auk annars, út hinu eina
unglingablaði, sem helgað er guðrækni og góðurn
siðum; fær það og góðar viðtökur, eins og vert er. Sér-
kreddu flokksins gætir lítið meðan forsprakkans nýtur við.
Þá er Hjálpræðisherinn — þessi síðasti van-
skapningur hinna síðustu tíma, borinn og fæddur í spill-