Skírnir - 01.08.1906, Qupperneq 84

276
Ritdómar.
Skirnir.
ZACHARIAS TOPELIUS: Sögur herlæknisins I.—II. bindi. Matth. Jochums-
son þýddi. Kostn.m. S. Jónsson o. fl. ísafjörður. Prentsmiðja Vestra.
Það er eitt af snildarverkum heimsbókmentanna, sem hér er
að klæðast íslenzkum búningi. Engin af hinum mörgu, ágætu bók-
um Topelíusar hefir hlotið slíka hylli sem »Sögur herlækuisins«. Það
er hinn ljúfi, sögufróði alþýðuvinur, og um leið hið hámentaða
göfugmenni, sem þar situr hjá manni og segir frá. — Þ/ðing
Matth. er n/tt s/nishorn af elju hans og óbilandi starfsþoli. Það er
aðdáunarvert hugrekki af manni um sjötugt að leggja út í annað
eins stórvirki og það, að þ/ða þessar sögur. En þ/ðinguuni skilar
vel áfram; — og þó afkastar þ/ðandinn mörgu öðru jafnframt
þyðingunni (t. d. stórri bók um Daumörku). Þ/ðingin hefir kosti
þá og 1/ti, sem algengir eru hjá þ/ðandanum. Þar eru gæða-
sprettir; fjör hans og andagift hefir ef til vill aldrei verið meira
en nú. Þar er enga httignun, engiu ellimörk að finna. Menn hríf-
ast með og gleyma því, þótt stíllinn sé ekki alstaðar sem fastastur
í rásinni, orðaskipun óísleuzkuleg eða þótt þeir á stöku stað hnjóti
um óviðfeldin orð. Þ/ðingin er vandaverk, og Matthíasi fyrirgefst
meira en hversdagsmönnum. — Prentunin er afleit. Bækurnar
allar gráskjöldóttar með svörtum klessttm og ill-læsilegum skellum.
Furða, að kostnarm. skuli bjóða slíka bók með slíkum ytra frágangi.
G. M.
ALFRED DREYFUS
heitir ill bók. Hún er eftir einhvern Yictor v. Falk, sem ham-
ingjan alt til þessa hefir forðað mér frá að heyra nefndan á nafn.
Tveir íslendingar hafa orðið til þess að þ/ða hana; er mér harðla
óskiljanlegt, hvert erindi þeim þykir slík ritsmíð eiga til hinnar
íslenzku þjóðar. Því aumari samsetning hef ég aldrei séð á æfi
minni, hvorki að efni til, né efnismeðferð. Bók þessi segir um
sjálfa sig, að hún sé bygð á sönnum viðburðum; en ekki veit ég
hvaða viðburðir það eru; því ég fæ ekki séð að hún eigi nokkuð
skylt við Dreyfusmálið, nema þá hvað sum nöfnin snertir. Persón-
urnar f bókinni heita Dreyfus, Esterhazy, Picquart o. s. frv. En
utan um þessi nöfn er hrúgað því ótrúlegasta bulli, sem manni
gæti velgt við, þó að maður aldrei hefði lesið annað en Austra
sögur eða Lögbergs, eða því um líkt. Þarna hafast menn við árum
saman á óþektum eyðieyjum úti í miðju Atlantshafi, og þarna
lætur Edison menn fljúga í loftinu yfir hálfan hnöttinn, í fugla-