Skírnir - 01.01.1912, Blaðsíða 8

8
Listin að lengja lífið.
takast að ná þessu marki hjá helztu menningarþjóðunum,
En þó má ekki skilja átta tíma hvíldina svo, að menn
eigi þá að slæpast. Því þá væri til litils að vinna. Nei,
hvíldin á að vera í því fólgin, að menn hvíli sig frá sínu
aðalstarfi með einhverri vinnu eða áreynslu, sem þó er
hvíld að. T. d.: sá sem hefir setið boginn yfir púlt við
skriftir eða lestur i 8 tíma, hvílist á því að fara og vinna
einhverja líkamlega vinnu, eða þreyta íþróttir. Og sá sem
hefir t. d. unnið að slætti eða annari erfiðri líkamsvinnu,
hvílist á því að setjast að skriftum eða lestri eða hlusta
á kenslu í skóla, fyrirlestra eða þvi um líkt. Og það
er hvíld fyrir skósmiðinn, klæðskerann eða trésmiðinn
eftir 8 tíma vinnu að fara á skautum eða skíðum.
Líkaminn hefir bezt af því að fá að neyta margvís-
legrar orku.
Það er því miður algengt, að menn eyði aldri sinum
í iðjuleysi og láti líkamskraftana sjaldan fá að neyta sín.
Afieiðingin verður sú, að vöðvarnir slappast, og að dreg-
ur úr öllum andlegum og líkamlegum þroska. Líkaininn
þolir heldur ekki einhliða vinnu, þó hæg sé, eins og lest-
ur og skrift, í stöðugu kyrsetulífi. Lífið er ekki lifað nema
tii hálfs með því móti. Meiri hluti allra vöðvanria er að-
gerðalaus, hjartað vinnur þar af leiðandi slælega, blóðrás-
in verður hægfara og þar við bætist, að þar sem andar-
drátturinn er seinn og ófullkominn, þá fær blóðið ekki
nema lítinn hluta af því súrefni, sem til þarf til að við-
halda eðlilegum bruna í líkamanuin og halda öllum efna-
breytingum hans í réttu horfi. Þegar nú hér við bætist,
að kyrsetufólk á vanalega við ilt loft að búa í sólarlitlum
herbergjum, þá er auðsætt hve ilt getur af því hlotist.
Af hverju þarf líkaminn hvíldar við? Alt starf sem
líkaminn vinnur, er start' hinna ótalmörgu frumla, sem
hann er bygður úr. Hver frumla er lifandi vera og við
lífsstarf hennar gefur hún frá sér úrgangsefni — eins og
líkaminn í heild sinni, saur, þvag og svita. — Úrgangs-
efnum frumlanna þarf að rýma burtu, því þau eru skað-
leg; gangi burtrýming þeirra of seint, eins og þegar vinn-