Gefn - 01.07.1871, Blaðsíða 92

94
Bnn þá nokkur orð.
|>eirri persónulega atyrðum, sem eg fékk hjá fjóðólfi
eins og eg hef fengið frá þeim stað hvenær sem nokkurt tæki-
færi hefur verið, hef eg svarað hér að framan. En eg hef
þaraðauki nú optar en einusinni fengið ákúrur fyrir ritgjörð-
ina mína frá öðrum, sem mér tekur miklu sárara til en til
þ>jóðólfs. [>etta er raunar í privatbréfum. en eg tek eins mark
á þeim eins og þó það væri opinberlega sagt, því þau sýna
meiníngar sem eru dreifðar víða og inndruknar af mörgum.
[>að undarlegasta er að enginn getur sagt mér hvað það eig-
inlega sé sem eg hef afbrotið — því menn tala við mig eins
og eg hefði gert einhvern glæp — en allt er á buldu og þar
með eiginlega ekkert ákvarðað sagt. Eg get ekki ímyndað
mér að nokkurr maðurgeti elskað fósturjörðu sína heitar og
ákafar en eg, og eg hef sýnt það alla mína æfi. Eg hef
sagt um alþíngið, að lítið sem ekkert hafi komið út af því
enn: lýsir það kulda eða hatri við fósturjörðu sína þó manni
finnist að henni gánga of seint eða illa? Og yfir höfuð,
hvað sem eg hef sagt, þá hef eg sagt það af þeim hug sem
eg hef engin samvitskubit út af. það er nær að lesa rit-
gjörðina mína með athygli og rósemi — með meiri rósemi
en eg hef ritað hana, því eg fann það vel fyrirfram, að eg
mundi fá lítið meðhald, og síst af sumum sem eg hélt mest
fram. J>eim skjátlast stórlega sem halda að eg hafi upp
á nokkurn máta ritað í umboði stjórnarinnar, því eg hef
ekki talað eitt einasta orð um þess konar hluti við neinn