Gefn - 01.07.1871, Blaðsíða 1
Fáein orð.
í vor, þegar ritgjörðin um »frelsi, menntan, framför*
kom fyrst út, sögðust sumir liér — opt er í holti heyrandi
nær — »öldúngis ekki ætla að svara henni« — menn þykj-
ast svona ætla að gánga með fynrlitníngu framhjá því sem
menn geta ekki svarað, af því sannleikurinn slær þá. En
samkvæmt þeirri reglu, að »svo er mörg hugsunin sem
maðurinn er«, þá hefir einhverr samt orðið til að gefa rit-
gjörðinni gaum í Jjóðólfi (14. apríl), og tekið þar málstað
prestaskólans — raunar á nokkuð annan hátt en málinu
kemur eiginlega við. Höfundurinn er raunar ekki eins skapi
farinn og þeir sem ekkert þola að heyra sér mótmælt, en
hann hermir samt engin orðatiltæki vor rétt, og skulum vér
leiða það hjá oss. En í tvennu erum vér ekki samdóma höf-
undinum, nefnilega því, l,að vér höfum gefið prestaskólanum
»óverðskuldaðar slettur« með því að tala um »prestaskóla-
speki«, og 2, að prestar ætti ekki að hafa setu á alþíngi.
Vér skulurn svara þessu hvorutveggju fyrir sig.
1. þ>að vita allir, að prestaskólinn setur visst snið á
alla þá sem sækja hann, nema þeir sé sjálfkjörnir til klerka
af guði. Að sumir sé þannig sjálfkjörnir, vita líka allir;
því eins og mýmargir hinna eldri presta, sem aldrei hafa
gengið á prestaskólann, eru verulega prestlegir menn, eins
eru og sumir sem lært hafa á prestaskólanum, sem öldúngis
1*