Gefn - 01.07.1871, Blaðsíða 4

6
bera vitni um í þjóðólfi, svo það er ekki furða, þó hanu sé
ruglaður í hötðinu. Hann hefir aldrei verið stífur í Æsthe-
tíkiuni kallinn og ætti heldur að fást við að »revídéra«
Kirkjubæjarreikníngana en að vera að bulla um Meta-
physik.
pessi »pólitisk-póetisku ærsli og skrípalæti« sem herra
ritstjórinn brígslar oss um — margur heldur mann af sér
— eru í því innifalin, að vér höfum sagt í ritgjörðinni:
1) að mjög lítið gagn hafi orðið að alþíngi enn;
2) að Islaud eigi að standast af eigin kröptum, en ekki
af dönsku fé;
3) að Island sé of fámennt til að vera »ríki«;
4) að Island eigi engu fremur tilkall til endurgjalds fyrir
eydda muni en aðrar þjóðir, sem skoða allt þess háttar
sem fallin mál.
Sannanirnar fyrir öllu þessu liggja í sjálfri ritgjörðiuni
og því þarf enginn að fara lengra en til hennar, því þær
eru einúngis bygðar á lieilbrigðri skynsemi en ekki á því
sem engin kemst að, en verður að trúa á eins og eitthvert
kraptaverk. Höfundur ritgjörðarinnar hugsaði ekkert uin að
þóknast stjórninni, þegar hann samdi ritgjörðina, og það ber
hún hest með sér sjálf; vér erum þvert á móti sannfærðir
um að oss hefir tekist víða hvar óhönduglega og að vér
höfum öldúngis ekki ritað eins og stjórnin mundi hafa óskað,
þó vér sjálfir hefðurn viljað það; ritstjórinu mundi raunar
ekki vera lengi að kalla það smjaður og lygar ef vér segð-
um að þeir menn, sem í stjórninni eru, væri góðir menn og
lausir við undirferli og prívat-slúður og slettirekuskap, og
að þeim ekkert gagn eða gaman geti verið í að kúga Is-
lendínga eins grimdarlega og sagt hefir verið á alþíngi: og
ef herra ritstjóranum kynni að þykja þetta of persónulegt
og þess vegna ópólitice talað — eins og það líka er eptir
því sem hans ritum er varið — þá skulum vér fræða hanu
á því sem hann ekki veit, að illt tré getur aldrei borið