Gefn - 01.07.1871, Blaðsíða 14

16
breis (á gamalli þýsku að hnýta, skylt bris ytir sári) og
að það mundi hafa heitið á gotnesku »Breisigge mani«; en
það er engin vissa fyrir að það hafi þekst í gotnesku máli.
Simrock1) og eptir honum Wackernagel'-) héldu að það
ætti að leiðast af borgarnafninu Breisach, og merkti fólgið
fe í jörðu, eins og gull kallast málmur Kínar og Niflúnga-
skattur; en eins og þetta er ólíklegt, eins er það og undar-
legt að Edda ekki skyldi nefna Brísínga ef þeir væri dverg-
ar, þar sem svo mikill sægur er nefndur af þeim. [>að er
miklu náttúrlegra að leiða orðið af brísíngr, eldur, einsog
Lex. poet. gerir, og heimfæra það til sanskrít-myndanna braj
og bras, að ljóma eða glóa; »brísínga« verður líklega geni-
tivus pluralis samt, eins og eldar og logar eru opt nefndir
í fleirtölu — það verður þá = hið glóandi, ljómandi men;
nema menn vilji heimfæra það til eyjarnafnsins Brísíng og
þá sé það fyrir Brísíngar-men = hafið, því Freyja var dótt-
ir Njarðar og sæborin og hét líka Mardöll. Sumir hafa líka
þýtt það sem regnboga, og víst er að það er einhver him-
nesk prýði; sú upprunalega þýðíng þess er einhver náttúru-
sjón, eins og Finnur áleit, því náttúran gengur á undan
öllu öðru.
Bls. 9. 10. sólarguðinn o: Apollon. sem líka var skáld-
guð, og Óður er skáldguð eptir nafninu.
Bls. 10.20. »vagnkunnur sjóli« o: Óður, sem hugsast ak-
andi í reið eða á vagni um himininn; þannig ímynduðu
fornmenn sér ekki einúngis J>ór og Freyju, heldur
og Óðinn; en Óður er í rauninni sama sem Óðinn,
‘) Mythol. 3. útg. 376-378.
2) Haupt. Zeitschr. VI. 157. — S. ogW. haf'alíklega fengið þessa
hugmynd af myndinni „Breisigge mani“ sem J. Grimm býr til
(1. c. 840) og af því að Wilh. Grimm lætur Hama vera = Heimi
(Deutsch. Heldensage pag 17) þó S. komi með ýmsa aðra lxluti
sem honum þykja sanna þetta.