Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Qupperneq 53

úr hinni sömu dys. Engin skýrsla fylgdi frá gefandanum. Enn í
sumar talaði eg við hann, og lýsti hann þá dysinni fyrir mér munn-
lega. I henni fundust þessir hlutir:
1. Tvö spjót; hið stœrra er í meira lagi fjaðraspjót, enn hitt
lítið skotspjót. Hið meira spjótið er 11 þutnl. á lengd, enn þó brot-
ið aftan af falnum hér um bil i þuml. þ>að er brotið yfir legginn
og yfir miðjuna á falnum, sem eftir er; þar stendr endinn af spjóts-
skaftinu, sem er úr hörðu tré smágjörvu. Annars sést vel öll lög-
un á spjótinu; hryggr gengr fram að oddi báðum megin, og virð-
ist vera hvolft út til eggjarinnar á báða vegu. Fjöðrin er nær 6
þuml. frá oddi upp til leggs. og nær i x/2 þuml., þar sem það er
breiðast. Hitt spjótið er meira bólgið af ryði, og brotinn allr falr-
inn aftan af; sést þó fyrir honum, og vottar þar fyrir tré af skaft-
inu, það er brotið yfir legginn og oddrinn af, enn er þó til. Spjót-
ið er 6^2 þuml. upp að fal, breidd verðr ekki mæld með vissu.
Fjöðrin er hér um bil 23/t þuml. á lengd.
2. Axarlblað járnmikið, og að öllu lagað sem fornar axir,
það er 6 þuml. frá egg upp á brúnina á axarhamrinum, sem er
ferskeyttr, eins og hamarskalli, enn 3 þuml. fyrir eggina. Oxin
er „slegin öll af og fram til eggjar, og ekki eggvölr fyrir“. Oddar
eða geirar eru fram og aftr úr auganu, eins og tíðast er, þeir meiri,
er vita app á skaftið. Alt í kring í auganu vottar fyrir tré af
skaftinu, fyrir neðan augað er þyktin á öxinni 1 l/t þuml.
3. Skjaldarhóla úr járni, í þremr pörtum og vantar þó nokk-
uð; hún er sem hálf kúla í lögun, toppmynduð lítt, og er sleginn
út barmrinn, þar sem hún er negld á skjöldinn. Hún er 5 þuml.
í þvermál, og mjög ryðbrunnin.
4. Nítján glertölur. 9 eru af sömu stœrð og gjörð, mjög
litlar, og tví- og þrískiftar, eða sem ýmist tvær eða þrjár væri fast-
ar saman, og gat í gegnum. Sumar eru bláar, Ijósar, gular, gylt-
ar; ein er og lítil grœnleit, einföld. þ>á eru 6 nokkuð stœrri, þar
af 2 samfastar eða tvískiftar, tvær eru bláar og dökkvar. Svo er
ein gráleit, úr einhverju hörðu efni, enn brotið utan af henni, hún
sýnist hafa verið innlögð, þvíað eftir standa dökkrauðar rákir á rönd-
unum. þ>á kemr ein úr gagnsæju gleri, Ijósu; hún er aflöng og
áttstrend; allir fletir eru slípaðir og gat eftir endilöngu. Hún er
10 linurá lengd. þ>á er ein innlögð' tala (,,mosaic“), hún er stœrst
og merkust þessara allra, dökk á lit líkt og flöskugler, með hvít-
um rákum, er liggja í krákustígum hver á móti annari alt í kring;
þar innan i eru sem fjögur blóm eða krónublöð umhverfis; þau eru
grœn í miðju, þar sem duftberarnir eiga að vera, enn skiftist á
rautt og hvítt í kring, þar sem blöðin eiga að vera.
þ>að er nú auðvitað, að slíkar tölur hafa ekki verið gjörðar hér
á íslandi, heldr eru þær fluttar hingað, og um aldr þeirra verðr