Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Blaðsíða 16

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Blaðsíða 16
16 síðast töldu óreglulegu steina. Efsta brún gjábarmsins er hvöss, og myndastfráhonum efst skarpr halli ofan eftir, og svo myndast gjótur og katlar í hraunhellunni; enn á þessum ójöfnum bar ekki fyrr enn grafið var, þvíað jarðvegrinn tók af misfellurnar. Mannvirki þetta er auðsjá- anlega hlaupið meira eða minna fram niðr eftir berginu, sem er snar- bratt ofan frá gjábarmi og alveg niðr á jafnsléttu eða niðr aðbúða- tóttum. Enn það er auðsætt, að á þessum stað hefir ekki verið gott að standa, þar sem bæði er brattr halli, gjótur og katlar. Eg verð að leyfa mér að bœta því við, að þessi staðr er undarlega valinn handa höfðingjum hins forna alþingis, ef þar hefði verið Lögberg, þvíað Grágás gjörir ráð fyrir því, að goðarnir sé oft að Lögbergi, t. d. Kb. 22. k. og miklu víðar. þ»ess ber líka að geta, að hafi tilheyrendrnir staðið í Almannagjá, þá var þeim, er næstir stóðu berginu, lítt auðið að sjá lögsögumanninn eða þann, sem talaði, nema hann stœði á blábergbrúninni; enn hvé litið sem hann fœrði sig frá sjálfum gjábarminum, hlaut hann meira eða minna að hverfa þeim að sýn, eins og gefr að skilja, þar sem rœða er um allbrattan halla meðójöfnum; afþví leiðir og, að menn mundu óglöggra heyra mál hans. Hins vegar ber og að gæta þess, að stœði lögsögu- maðrinn uppi á blábérgbrúninni, var það jafnvel hættulegt fyrir hann, þvíað honum gat verið búið við falli niðr í gjána, ef hann t. d. gleymdi við tölu sína að hafa á sér hina sterkustu að- gæzlu. Af þessu öllu er það tvímælalaust, að mannvirkið í heild sinni er yngra enn eldstœðið, þvíað, eins og sagt var, askan er neðst, og hið þykkva moldarlag ofan á. Ef nokkurs mætti nú til geta um þetta efni, sýnist öskustó þessi vera gamalt eldstœði frá Snorra- búð, þvíað mannvirkið eða upphækkunin á gjábarminum er að eins 60 fetum norðr frá hliðveggnum á Snorrabúð. J>að er auðsætt, að menn hafa hlotið að hafa málelda og jafnvel ölhitur úti nær búðunum, og það stórkostlega, þar sem um slíkan mannfjölda var að gera, er hver goði hafði í búð sinni; það sjá allir, að inni í búð- unum gátu eldarnir eigi verið, er að eins var byrgt yfir með vað- máli, enda sjást víða á þfingvelli leifar af eldkróm frá búðum seinni tíma manna. Dœmið er ljóst af Njálu 1875 bls. 814, þegar Sölvi sauð í katlinum mikla úti hjá Möðruvellingabúð, og Hallbjörn sterki rak hann að höfði í ketilinn1. 1) J>að er auðvítað, að af slíkum stóreldum innan um búðirnar hefir hlotið að gjörast hinn versti reykr og svæla, þegar þannig var veðri farið, að lítill andvari var og reyk- inn lagði með jörðinni; var þá ekki allhent að standa andspænis reyknum, ef menn höfðu vandasömum erindum að gegna, þegar reykinn lagði á gjábarminn, hafi Lög- berg verið þar. Á þrjá vegu hafa þar verið búðaþorp í kringum, eins og tóttirnar sýna enn í dag. f>að gat og verið hættulegt að hafa mjög stórkostlega elda allnærri, búðunum, þar sem hlýtr að hafa verið kynt mestmegnis hrísi, þar neistar gátu fokið, þegar hvast var, og kveykt í vaðmálsþökunum, er vóru á búðunum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.