Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1910, Qupperneq 73

73
5672. %
5673. %
5674. 15/3
5675. —
5676. —
5677. —
5678. —
5679. —
5680. —
5681. —
5682. 21/3
5683. 2%
5684. 3%
5685. %
5686. %
Lýsislampi, með kúlum úr eiri og upphöldum úr járni.
Gleraugnahús úr látúni, með upphafsstöfum Sigurðar
Jónssonar úr Kolbeinsdal í Skagafirði.
Hökull úr ullar- og lín-vefnaði með rauðum, bláum og
hvítum rósum; á honum er ártalið 1672. Mun vera
frá Alftártungu-kirkju á Mýrum.
Rúmfjöl, skorin, einfaldur rósastrengur annars vegar.
Rúmfjöl, skorin, tvöfaldur rósastrengur á og ihs á miðju.
Rúmfjöl, skorin beggja vegna, með upphafsstöfunuin
EG S og IHD beggja vegna, og ártalinu 1856.
Snældustóll, tvöfaldur og allur útskorinn; á honum
stendur með höfðaletri: ingibiorg | pals \ dottir \ a | stok
(þ. e. Ingibjörg Pálsdóttir á stok[kinn]) og ártalið 1851.
öskjur úr tré útskornar á loki og á því miðju upphafs-
stafir hjóna(?): OES og 0 Þ D (?). Neðan á botninn
hefir seinna verið skorið S og IMD neðan undir það.
Smádósir úr skjaldböku, fóðraðar að innan með látúni
og með látúnsböndum um brúnirnar að utan. Innan
á lokinu er gamalt búmerki og ártalið 1603 krotað,
en á botni að neðan 10.
Forstöðum. safnsins: Lóð úr grágrýti, allvel tilhöggvið,
ferstrent og með skorum á brúnunum; járngjörð hefir
verið utan um og blýi hefir verið rent upp i að neðan-
verðu. Liklega reizlulóð. Fundið af gef. í Þingholtsstr.
i Rvík 14. s. m.; hafði komið þar upp við pípnagröft.
Sami: Leggur úr sauðkind og nokkrir beinmolar, mjög
fornlegir; teknir af gef. úr tóptinni í Vígishelli (í Surts-
helli) sumarið 1903.
Skóstýll úr kopar; átt hefir amma gamallar konu einn-
ar, sem nú er um nirætt.
Altarisdúkur sá frá Saurbæjarkirkju á Kjalarnesi, er
nr. 866 var á áður og nr. 2539 síðar, sbr. skýrslu II, 1
og Árb. ’80—81, bls. 70. Afh. af Eyjólfi bónda Runólfs-
syni, Saurbæ.
Pípulykill stór úr járni, með hjartamynduðu handfangi;
fundinn djúpt í jörðu fyrir neðan kirkjugarð á Stórólfs-
hvoli vorið 1908.
Hökull sniðinn og saumaður úr bláu silkiatlaski, alsettu
útsaumuðum blómum o. fl. með gullvír og silki; er sá
útsaumur eldri en hökullinn og gerður af mestu snild
og mjög íburðarmikill. Er hökullinn var búinn til hefir
10