Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1910, Qupperneq 81

8Í
5823. l2/8
5824. u/8
5825. 19/8
5826. —
5827. 24/s
5828. —
5829. 26/8
5830. —
5831. —
5832. 27/8
5833. 28/8
5834. —
Rauðagjallstykki fáein.
Gripir þessir, 5818—23, voru sendir safninu að undir-
lagi Finns próf. Jónssonar; munu þeir flestir hafa kom-
ið upp við gröft í Ljáskógum skömmu áður.
Jósef Kr. Jónsson, Grindavík: Vídalíns húss-postilla,
8. útg. Hólum 1767. Innb. í skinnband með gröfnum
spennum.
Ebenezer Guðmundsson, Eyrarbakka: Signetshringur
úr látúni með stöfunum B. P,- jarðfundinn.
Sami: Hempuparalykkja úr kopar, steypt, með gagn-
skornu verki.
Fornmenjavörður (afh.): Tvö mannsbein, uppblásin í
gamalli dys í Litluhólum rétt bjá Hruna, úr dys annars-
hvors þeirra Péturs Spons eða Jurens Finchs (sbr. Safn
t. s. ísl. I, bls. 71 og 666), sem þar voru dysjaðir 12.
ág. 1539.
Lárus Benediktsson, Reykjavík: Rúmfjöl, skorin að
framan, rósakringla á miðju og tvöfaldir strengir til
beggja enda eftir miðjunni og höfðaleturslínur beggja
vegna við þá; að ofan standa nöfnin Benedikt Þórðar-
son og Ingveldur Stefánsdóttir, og ártalið 1841 á miðju,
en að neðan stendur: »Hvíld er þægust þjáðum, því
bún hressing til bír«.
Kistill, útskorinn á hliðum, göflum og loki, málaður
grænn. Uppbafsstafirnir J og E í kringlu á miðju loki.
Vestan úr Isafjarðarsýslu.
Kvenkragi með flaueli, baldýraður með gullvír og silf-
urvír. Austan úr Meðallandi.
Kvenkragi með svörtu flaueli, baldýraður með silfur-
vír. S. st. að.
Signetshringur gamall úr látúni, með sporbaugsmyndaðri
signetsplötu, sem á er fugl með orm í nefinu og J. V.
sínu hvoru megin; fyrir framan J er ennfremur
bákarlsmynd.
Frú Valgerður Níelsdóttir, nú í Gaulverjabæ: Látúns-
millur tólf gamlar, steyptar, allar eins, litlar.
Glóri, nýsmíðaður eftir uppdrætti og fyrirsögn Sighv.
f. alþm. Árnasonar. Hann er einskonar ljósábald, svip-
aðastur kolu, er úr tré, en með járnbroddi aftur úr
skaftinu og látúnspípu fyrir kveikinn upp úr botninum
í miðju. Botninn er flatur að innan og neðan.
11