Lögrétta - 01.03.1932, Blaðsíða 75

Lögrétta - 01.03.1932, Blaðsíða 75
261 LÖGRJETTA 262 verið hafa eystra, eru samt annarar skoð- unar á þessu (t. d. Russel jarl, og Keyserling greifi), halda að t. d. Kína verði ekki end- urreist nema á kínverskum grundvelli, fyrst og fremst á grundvelli Konfúsíusarkenning- arinnar. Aðrir (t. d. Lionel Curtis í nýrri og góðri bók: The Capital Question of China) telja svo, að það sje komið undir þeirri aðstoð, sem Kínverjar fái utan að hvernig og hvenær þeim takist að sameinast og endurrísa fyrir alvöru sem menningarþjóð. Það er heilbrigt stjórnarfar, sem hann heldur að Kínverjar þurfi helst að læra, en mótmælir því að vestrænar þjóðir reyni að beita þá ofbeldi. Aylwin Bowen hefir (í „In New Japan“) reynt að lýsa lífi og hugs- unarhætti hins nýtísku þjóðlífs í Japan og þeim breytingum, sem orðið hafi. Hann ber Japönum vel söguna, þótt honum þyki þeir oflofaðir fyrir sumt, svo sem hreinlætið. Það eru annars sjerstaklega viðskipti Japana og Kínverja, sem nú draga að sjer athyglina. Japaninn Kawakami hefur í nýrri bók (Japan speaks . . ) lýst afstöðu þjóð- ar sinnar til þessara mála, að þeir sækist ekki eftir löndum, heldur hráefnum, að þeir eigi rjett til Mansjúríu vegna þess fjár, sem þeir hafi lagt þar í atvinnurekstur og að þeir hafi bjargað Austurlöndum frá því að lenda í klóm bolsjevíka. Margar upplýs- ingar og skjöl og skilríki um afsiöðu Sovjet- ríkjanna til Austurlanda eru í bók eftir Yakhontoff (Russia and the Soviet Union in the Far East) og W. R. Crocker hefur (í The Japanese Population Problem) lýst fólks- fjölguninni og landþrengslunum heima 1 Japan og áhrifum þess á utanríkismál þeirra og erlent landnám. Þessi austurlandamál eru svo merkileg, að ekki ætti að þurfa að biðja afsökunar á því, þótt bent sje á ríf- legar heimildir til skilnings á þeim. En þau verða ekki skilin einungis út frá pólitísku sjónarmiði, þótt mest beri á pólitísku deil- unum sem stendur. Gott yfirlit um við- skiftin milli Evrópu og Kína frá elstu tím- um er í nýrri bók eftir Hudson (Europe and China). Hann heldur því t. d. fram, að Hyperborearnir sem Herodot nefnir, hafi verið Kínverjar. 1 bók Bowens um Japan og í bók Marcel Granets um hátíðir og söngva í Kína (á ensku Festivals and Songs of Anci- ent China) eru ýmsar skemtilegar frásagnir um daglegt líf, siði og hætti í þessum lönd- um. Þótt sumt af því sje smátt, varpar það oft skýrara Ijósi yfir hugsunarhátt fólks- ins en ýmsar pólitískar bollaleggingar. Framtíð heimsmenningarinnar getur oltið á því, hvernig austrænu og vestrænu þjóðun- um tekst að skilja líf og hugsunarhátt hvor annara. T^iargskonar menn Ýmislegt af því, sem skrifað er um helstu viðfangsefni nútímans, og rakið er hjer á undan, er að einhverju leyti bygt á persónulegri reynslu höfundanna eða end- urminningum, án þess að vera beinlínis minningabækur. En minningabókum og æfi- sögum rignir líka niður. Af slíkum bókum, sem snerta sömu málin sem sagt var frá áður í þessu yfirliti, má nefna nýja enska bók eftir Maxton um Lenin, skýrt og skipu- legt yfirlit um æfi hans og störf. I minn- ingabók Emmu Goldman (Living my Life) er einnig sagt frá Lenin og ástandinu í Rússlandi. Emma Goldman var á sínum tíma í hópi hinna þektustu og aðsópsmestu stjórnleysingja, og segir í minningabók sinni margt frá störfum og skoðunum an- arkista og er ærið bersögul um þá og sjálfa sig, m. a. um ástamál sín. Hún er eiginlega þýskur Gyðingur, alin upp í Rúss- landi, en fór ung til Ameríku og hefur lent í mörgum æfintýrum og hrakningum vegna skoðana sinna. Hún kyntist þar Berkmann þeim, sem frægur varð fyrir morðtilraun sína á Frick, fjelaga Car- negie’s, og fyrir ágæta, en hryllilega lýsingu á fangelsisvist sinni. Þau feldu hugi saman, en Emma var nokkuð fjöllynd, unni síðan málaranum Fedja og anarkistanum Brady og ýmsum fleirum, en er nú gift efnuðum Breta suður í löndum. Nokkuru eftir rúss- nesku byltinguna fór hún með Berkmann til Rússlands af því að þau gerðu ráð fyrir því að þær væri hugsjónaland bylt- ingamannsins og hið fyrirheitna land nýrr- ar menningar. En hún þóttist verða þar mjög fyrir vonbrigðum og hvarf þaðan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Lögrétta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögrétta
https://timarit.is/publication/196

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.