Eimreiðin - 01.05.1902, Blaðsíða 5

85
— Þetta var kallað »járnbrautin neðanjarðar« (The Underground Rail-
way). — Að þessu unnu margir menn úr norðurríkjunum. Auðvitað var
þetta mesta hættuverk. Enda féllu nokkrír þeirra 1 hendur sunnan-
manna og létu lífið.
Beecher var mjög andvígur þrælahaldi. Sá maður var svertingi,
er í æsku var honum kærastur allra vandalausra rnanna. Bæði á skóla-
árum sínum í Amherst-latínuskóla og á prestsárum sínum í Indianapólis
hatði hann haldið tölur gegn þrælahaldi Hann lýsti því yfir við fyrstu
prédikun sína í Brooklyn, að hann mundi eigi hlífa þrælahaldinu.
Arið 1848 varð atburður sá, er gerði Beecher þjóðkunnan í Banda-
ríkjunum. Það átti að selja mansali tvær ungar og efnilegar svert-
ingjastúlkur. Faðir þeirra var leysingi, en móðirin ambátt. Eigandi
móðurinnar ætlaði að selja dætur hennar og senda þær frá Washing-
ton til New Orleans. Stúlkurnar reyndu að strjúka, en þeim varð náð.
Faðir þeirra fór til New York og reyndi þar að fá peninga til að kaupa
dætrum sínum frelsi. Hann fékk enga hjálp. Loks var honum ráðið
að leita til Beechers í Brooklyn. Hann fór þangað og gekk heim að
húsi Beecher’s. Örmagna af þreytu og vonbrigðum þorði hann eigi
að hringja dyrabjöllunni. Hann settist við húsdyrnar og flóði í tárum.
Þegar Beecher heyrði sögu þessa, tók hann undir eins málið að sér
og lét halda almennan fund í Broadway Tabernacle í New York. Þar
talaði hann máli föðursins og hélt slíka tölu gegn þrælasölu, að engin
hefir nokkru sinni verið betri haldin hvorki fyr né síðar. A fundinum
var skotið saman 2200 dollurum og stúlkum þessum keypt frelsi.
21. febr. 1850 kom út grein (í blaðinu The Independent) eftir
Beecher. Fyrirsögn hennar var: »Eigum vér að fara miðlunarveg «
Grein þessi er rituð gegn miðlun Clays. Gamli þrælahaldsfulltrúinn
John C. Calhoun lét tvisvar sinnum lesa sér grein þessa á banasæng-
inni og komst síðan þannig að orði: »Þessi maður hefir alveg rétt að
mæla. Það er um ekkert annað að velja: Annaðhvort verður að vera
frelsi eða þrældómur.« Þessi grein Beecher’s var mesta snildarverk og
hafði afarmikil áhrif. Menn fóru að sjá, að engri miðlun var hægt að
koma á. Þrælahaldið varð annaðhvort að falla eða standa. Eftir þetta
ritaði Beecher hverja greinina á fætur annarri gegn þrælahaldi.
Beecher og söfnuður hans skipuðu sér í öndverða fylkingu þeirra
manna, er börðust gegn þrælahaldi. Þetta vakti hatur mótstöðumann-
anna. Stundum lá við, að þeir gerðu aðsúg að kirkjunni, og varð þá
söfnuðurinn að verja hana. Æsingarnar urðu svo miklar, að Wendell
Phillips var neitað um fundarhús í New York. Beecher bauð honum
þá að tala í kirkju sinni. Þar hélt Phillips slíka tölu gegn þrælahaldi,
að Beecher gat aldrei þreyzt á að lofa hana. Um þessar mundir
tóku margir menn sig saman um, að eiga eigi viðskipti við þá verzlun-
armenn, er berðust gegn þrælahaldi. Þá ritaði Beecher á auglýsinga-
spjald kaupmanns eins þessi orð: »Vörur mínar eru til sölu, en eigi
sannfæringin«. Þetta varð síðan að orðtæki verzlunarmanna þeirra, er
vóru andvígir þrælal^aldi.