Eimreiðin - 01.05.1902, Qupperneq 8

88
Beec.her málstað norðanmanna með blaðagreinum, prédikunum og töl-
um sínum, er bárust í dagblöðunum um land alt. I því efni stóð hann
fremstur allra í flokki norðanmanna.
Árið 1863 fór Beecher til Norðurálfunnar sér til hvíldar og heilsu-
bótar. Hann fór fyrst til Englands og þaðan til meginlands. Hann
ferðaðist um Frakkland, Þýzkaland, Sviss og Ítalíu og sneri síðan aftur
til Englands. Englendingar vóru hlyntir suðurríkjunum. Þeir sögðu,
að norðanmenn hefðu eigi rétt til að verja ríkiseininguna með vopnum.
Þeim sveið, að baðmullarverzlun þeirra við suðurríkin beið mesta skaða
við ófriðinn. Norðanmenn lokuðu með herskipum höfnum sunnanmanna
og bönnuðu þannig alla verzlun við þá Auk þess var og Englend-
ingum ósárt um, þótt Bandaríkin liðuðust sundur í tvo hluta, sem ættu
í deilum og veiktu hvor annan. Auðvitað vóru nokkrir ágætismenn á
Englandi hlyntir norðurríkjunum, af því að þeir hötuðu þrælahald. í
flokki þeirra var t d. John Bright. Þegar Beecher kom aftur til Eng-
lands, þá grátbændu vinir norðurríkjanna hann um að halda tölur um
ófriðinn í Bandaríkjunum. Þeir sögðu og, að það væri heilög skylda
hans. Hann gat þá eigi skorast undan því og lét auglýsa, að hann
ætlaði að tala í nokkrum stórborgum Englands. Undir eins vóru gerð
samtök um að banna honum að tala (með óhljóðum og öllum illum
látum). Dagblöðin gengust fyrir samtökum þessum. Á fundi einum
varð hann að tala í D/2 klukkutíma, áður en hann gat fengið nokkurt
hljóð. Enginn annar maður en Beecher hefði sigrað í þeim bardaga.
Hann hélt tölur í borgunum Manchester, Glasgow, Edinburgh, Liver-
pool og London. Með tölum þessum lagði hann England fyrir fætur
sér og sneri huga Englendinga frá suðurríkjunum til norðurríkjanna.
í frelsisstríði Bandamanna var Franklín sendur til að fá hjálp hjá
Frökkum. í þrælastríðinu fór Beecher fram og aftur um England og
fékk Englendinga á mál norðurríkjarma. Þetta eru frægustu pólítisku töl-
urnar, sem haldnar vóru á 19. öldinni. Með þeim vann Beecher frægasta
og þýðingarmesta verk sitt. — Ef England hefði snúist í lið með suð-
urríkjunum, þá er vandséð, hvernig farið hefði. En Beecher kom því
til leiðar, að norðurríkin þurftu eigi að óttast England.
Áður en Beecher fór frá Englandi, vóru honum haldnar skilnaðar-
veizlur í London, Manchester og Liverpool. Og þegar hann kom til
Bandaríkjanna, var honum auðvitað tekið með mesta fögnuði.
Árið 1863 fór norðanmönnum að veita betur í ófriðnum. Sunn-
anmenn fóru hverja óförina eftir aðra, t. d. við Vicksburg og Gettys-
burg. Norðanmenn höfðu loksins fengið duglega herforingja. Fræg-
astur þeirra allra varð Grant. Tók nú mjög að halla á sunnanmenn.
Lee varðist með frábærri snild, en »enginn má við margnum«. Höf-
uðborg sunnanríkjanna,. Ric.hmond, komst á vald norðanmanna. Og
loksins varð Lee að gefast upp fyrir Grant 9. apríl 1863.
Ófriðurinn hófst 14 apríl 1861, þegar sunnanmenn tóku virkið
Sumter. En einmitt 4 árum seinna fór Beecher, Garrison og fleiri ágæt-
ismenn úr norðurríkjunum suður til Charleston. Og 14. apríl 1865
var dregið upp á virkinu Sumter sama merkið (flaggið), sem sunnan-
menn höfðu látið taka niður fyrir 4 árum. Eftir beiðni hermálaráð-
gjafans hélt Beecher tölu. Hann lýsti því yfir í tölu sinni, að það