Eimreiðin - 01.01.1920, Qupperneq 117

EIMREIÐIN]
FRESKÓ
117
heimili sjálfrar mín til þess að skjóta fugla sjálfrar mín.
Ef til vill gerið þér svo vel að gefa mér einhverja skýr-
ingu á þessu?«
Hr. Hollys til Charterys greifinnu, Lifford, Hants:
»Við stjórnmálamenn gefum aldrei skýringar. Það
mesta, sem við gerum, er að vefja málin eitthvað. Nú
hefi eg varað við, og eigi veldur sá, er varar!«
Charterys greifinna, Lifford, Hants, til hr. Hollys, Róm:
»Dylgjur og sneiðar eru skyld hvort öðru, en hvorugt
ber höfundi sínum vitni um neitt sérlegt hugrekki. Eg sé
þá heldur ekki þörf á að vera að fletta af því skýlunni.
Ef þér viljið koma til Milton, þykir mér mjög vænt um
það, og mun gleðjast af að hitta yður. En ef þér viljið
ekki koma, nú, þá það. Sparið yður allar siðferðisprédik-
anir, speki og föðurlegar áminningar, einkum þegar þær
eru af því taginu að þurfa að fela andlit sitt«.
Hr. Hollys, Róm, til Charterys greifinnu, Mondotien-
klaustri hjá Winchester:
»Þér eruð reið mér. En getið þér þá ekki líka verið
mér þakklát? Danssalurinn yðar hefði aldrei orðið svona
snildarlega málaður án minnar hjálpar. Pér hefðuð fengið
hégómlegan veggskreytara til Milton og hefðuð aldrei
orðið vör við þurkatíðina. En annars skal eg geta þess,
að þurkatíðin er nú ekki meiri en það, að veðurathugan-
irnar sýna, að á Englandi hefir rignt 2.52 þuml. í sept-
ember!«
Leonis Renzo, Milton Ernest, til síra Eccelino Ferraris,
Florinella:
»Nú er hún komin heim aftur og kom með fjarska-
legan sæg af kátu og hágöfugu fólki með sér. Hún er
vingjarnleg og nákvæm í minn garð, en nú finst mér eg
vera þúsundir milna lengra frá henni, síðan sú hugsun
fór að ásækja mig, að við værum ef til vill systkinabörn.
Nú ætlar eitthvað af konungsættinni að koma hingað, svo
að það hefir orðið að hylja allar freskómyndirnar, sem
ekki eru fullgerðar, með gulum pappa, og eg get ekkert
málað. Hún hefir slegið upp á því við mig að mála af
sér mynd og hengja hana síðan upp á sýningunni eða í