Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1929, Qupperneq 46

46
Sveinn Pálsson
bræðra, sem svo oft höfðu tylst á allar tær að vera hon-
um til skemtunar pennan stutta samverutíma. Mátti virð-
ast að á hann hefði bitið pað, sem síðan fram kom, og
gjörði hönum næstfylgjandi ár í mörgu eins amasamt
og pað yfirstandandi í mörgu hafði verið honum skemtilegt.
Að segja smásmuglega frá sýslumannsverkum Sveins
eður dæma um, hvort samviska eður ábatahyggja hefir
hjá honum setið í fyrirrúmi, er ekki ásetningur rithöf-
undsins; pað sýnist að nægja, að þótt hann ekki lært hefði
lögvísi, varð enginn til að klaga eður álasa honum fyrir
pau verk, svo hann yrði var við,1) enda komu það ár
ekki fyrir önnur málaferli heldur en sterbúskifti nokkur, fá-
einar landamerkja áreiðir, nýbýlis útmæling, einstöku pólití-
sakir og eitt pjófsmál. Til sýslureksturs byrjaði hann ferð
sína heiman 1823 p, 19da apríl,2) og bar ekkert sjerlegt
við í peirri ferð; kom hann heim aftur 15da maí. Seint
í s. m. barst austur, Sveini til ánægju, að Dórarinn nokk-
ur Öefjord, uppalinn hjá föðurbróður sínum kansellíráði
Vigf. Thorarensen á Hlíðarenda, og nú lögsagnari eftir
hann í Rangárvallasýslu, búandi á Skammbeinsstöðum á
Landi, hefði fengið Skaftafellssýslu, en Ulstrup landfógeta
!) Meðal annars kom hann sem sýsluyfirvald hjer því á, að
sumarið sem hájökullinn gaus, að sýslubúar hjer ekki einasta
leyfðu Eyjafjellingum, sem mest liðu, að fara hingað með mál-
nytu sína, helst kýr, meðan eldurinn geisaði mest, heldur og
gæfu þeim talsvert af matvælum og s. frv. En þegar sást að
hájökullinn litla sem enga eyðilegging gjörði, var þetta haft að
skopi en engu öðru, og án þess að bjarga Mýrdælingum þegar
Katla kom. 2) í mörg undanfarin ár hafði ei vart orðið við
nokkur eldsumbrot í Breiðamerkurjökli, en þetta vor gengu sí-
feldar hreyfingar t honum og vatnsgangur fram á sandinn, og
að sá fallegi og sljetti kantur hans, er fram vissi, gekk fram og
rótaði undan sjer graslendinu, er þar var komið, 1 stóra vöndla,
sem þá undið er upp vaðmál, sprakk síðan sundur og eyðilagði
selland frá Felli í Suðursveit nær því alt í sjó út.