Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Blaðsíða 51

53
skerða sveppina á nokkurn hátt. Þetta er sérstaklega áríð-
andi ef sveppum er safnað til matar. Forðast ber að taka
gamla sveppi, sem orðnir eru linir og læpulegir, enda eru
þeir oftast fullið af möðkum, og geta auk þess verið eitraðir,
sömuleiðis skal forðast sveppi sem skertir hafa verið á ein-
hvern hátt. Smávegis snigilbit skaðar þó ekki. Óhætt er að
taka allt sem finnst af sveppum, ef eintökin eru á annáð
borð ætileg, því það sem við söfnum, er aðeins aldinið, og
engin hætta á útrýmingu af þeim sökum, jafnvel þótt sjald-
gæfar tegundir eigi í hlut.
Bezt er að safna sveppum í körfu eða kassa, þar sem loft
getur að staðaldri leikið um þá, og þeir verða ekki fyrir
miklu hnjaski.
Nafngreining sveppa er í flestum tilfellum mjög vanda-
söm, enda þótt stöku tegundir séu hverju barni auðþekktar.
Halda skyldi þó fast við þá reglu, að borða aldrei sveppi,
sem ekki er vitað með vissu hvað heita. Er það mikilvægt
vegna þess, að nokkrar tegundir sveppa eru kunnar að eit-
urverkunum, og bezt að hafa vaðið fyrir neðan sig í því efni.
Almenningi er því ráðlegast að kynna sér aðeins fáeinar teg-
undir, ætilegra sveppa, og læra að þekkja þær, svo öruggt sé,
en láta hinar í friði. Þetta þýðir auðvitað, að margur góður
matsveppurinn verður útundan, bara af þeim sökum, að
erfitt er að þekkja hann.
Geymsla sveppa er nokkrum örðugleikum bundin, og því
að jafnaði auðveldast að neyta þeirra nýrra. Ekki skyldi
geyma þá meira en fáeinar stundir, án þess að gera ráðstaf-
anir til varðveizlu þeirra. Á köldum stað má þó geyma þá
einn sólarhring að ósekju.
Allar venjulegar aðferðir má nota við varðveizlu svepp-
anna, svo sem söltun, súrsun, niðursuðu og frystingu. Bezta
aðferðin er kannske þunkun sveppanna, og er auðveld-
ast að þurrka sveppi á miðstöðvarofni eða við rafmagnshita.
Þurrkaðir sveppir, sem geymdir eru á þurrum stað, geta
geymzt afar lengi, og breytast lítið við geymsluna. Ekki eru
þó allar tegundir jafnvel fallnar til þurrkunar.
Með hinar aðferðirnar ber að hafa það í huga, að alltaf er