Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1977, Qupperneq 51

halldórs hermannssonar og sigurðar nordals
51
menningu. „Ég hef þegar lesið hana tvisvar, og ég held að ekki
sé of djúpt tekið í árinni að segja það sé sú merkasta bók, sem komið
hefur út á íslenzku á seinni öldum. Við bíðum allir með óþreyju eftir
framhaldinu.
Mér þótti sérstaklega eftirtektarverð tilgáta þín um uppruna goða-
valdsins, og þar held ég þú hafir alveg rétt fyrir þér. Þú farinst ekkert
til að styðja skoðun þína í Rangárþingi, en þar þóttist ég strax sjá,
að mætti finna ástæður fyrir henni, og því reit ég greinarkorn, sem
ég sendi Guðm. Finnbogasyni til birtingar í Skírni.“
I bréfslok kveðst hann vona, að Sigurður hafi „fengið síðustu bóka-
skrána yfir Fiskesafnið [um árin 1927-1942] og Islandica. Því miður
vantar allmikið af nýrri bókum í skrána, en það er sumpart vegna
þess, að fé var ekki fyrir hendi að kaupa með, sumpart vegna þess,
að umboðsmaður okkar í Reykjavík var ekki velvakandi í því að senda
okkur það helzta, sem komið hefur út á síðustu árum. En ég þorði
ekki að fresta prentun bókaskrárinnar vegna óvissu um það, hver
prentunarkostnaður yrði í framtíðinni. Nú kvað vera það geipiverð
á bókum heima, að það hlunkar í fjöllunum, þegar andvirðinu er
smellt á borðið, og veit ég ekki, hvernig við eigum að geta keppt við
alla milljónamæringana á Islandi. Kannske bezt að bíða þangað til
þeir gufa upp eða verða grafnir á Þingvöllum eða fari í svartholið.“
Nú fór að verða lengra á milli bréfa, og í bréfi, sem Halldór skrifar
18. janúar 1946, segir hann í upphafi: „Oft og lengi hef ég ætlað að
skrifa, en þetta hefur alltaf dregizt úr hömlu vegna pennaletinnar;
nú má þó ekki svo lengur ganga. Ég á þér að þakka mjög góða bóka-
sendingu, sem ég þakka þér kærlega fyrir. Það var sannarlega góð
gjöf að fá Áfangana þína, það er unun að lesa þá, og þú hefur skýrt
mjög vel fyrir mér Þorstein Erlingsson í inngangi þínum, því að satt
að segja hef ég staðið nokkuð hikandi gagnvart honum, þó að hann
væri samsýslungur minn og vantrúaður sem ég. En mér finnst það
stórmerkilegt, hve miklu þú afkastar af ritstörfum og allt gott; og nú
ertu orðinn dramatist. Ég vildi ég væri horfinn heirn og gæti séð leik-
inn eina kvöldstund, en vonandi verður hann prentaður.“
Halldór kveðst innan skamms munu senda Sigurði síðasta bindið
af Islandica, útgáfu sína á Þorgils sögu og Hafliða. Hafi hann gefið
hana út aðallega „vegna þess, að það tímabil hefur jafnan inter-
esserað mig og ég fékk tækifæri til að leggja gott orð til Ara gamla,
sem mér finnst að þið hafið farið hraparlega með upp á síðkastið
heima".