Réttur - 01.12.1916, Blaðsíða 12

126 -
valdaleysi sumra valdsmanna. En hér hafa margir hausa-
víxl, eins og í nafnbreylingafárinu, eiga við kjósendur um
það, sem komið er undir foreldrum þeirra og forfeðrum
og eðlis- og erfðalögum. En miklu varðar, að fœddir for-
ingjar séu kosnir foringjar, að þeir beri ábyrgðina, er hljóta
að ráða sakir áskapaðs geðstyrks. Góður foringi er sem
hershöfðingi, sem æ er búinn við öllum brögðum óvinahers-
ins, sem góður taflmaður, er sér fyrir leiki þess, er hann
teflir við. Lok verkfallsins í vor sýna því, að foringjar
verkamanna hafa orðið oddvitar af öðru en foringjahæfi-
leikum. Má sjá ýms merki þess í blaði þeirra og baráttu,
að sami utanverðuskapurinn drotnar þar sem í þingsalnum
og hinum stjórnmálaflokkunum, eins og við er að búast.
Verkmannasamtökin eru heilbrigð og eðlileg. Ef þeim verð-
ur vel stýrt, ætti þjóðfélagi voru að geta orðið að þeim
menningarauki. því ríður á, að forustan lendi í höndum
víðsýnna manna, er skilja, að takmarkið er þroski verka-
manna, að því stendur ekki á sama, á hvern hátt sigrar
eru unnir í launabaráttunni, og að þeir geta verið of dýru
verði keyptir, og það meira að segja þótt miðað sé við
hag undirstéttanna einna.
Allt fuglabjargið pólitiska kveður nú við af gargi og lof-
krunki um alþýðu. Fyrir 10 — 20 árum eða rúmlega það
var herópið, að bændur ættu að kjósa sem flesta á þing.
Nú virðist Ijóminn farinn af bændanafninu, og þá eru eng-
in vandræði að skifta um nafn á þessum tímum. Nú er
oss frelsari fæddur! Alþýðumenn á þing! Peir svíkja ekki,
þeir kunna ráðin að leggja sem Njáll! Pað er eins og al-
þýðumenn hafi aldrei setið í þingstólum hér á landi. Ann-
ars væri fróðlegt að vita, hvað alþýðumaður er. Hvað má
hann hafa eignazt mikið eða aflað sér mikillar menningar,
svo að hann sé ekki alþýðumaður og þá líklega ekki
þinghæfur? pað væri ekki óeðlilegt, þótt þetta garg fjölg-
aði miðlungsmönnum á þingi. En misskiljið mig ekki,
virðulegu áheyrendur. Þið megið ekki halda, að ég vilji
gera lítið úr samúð borinni viðleitni til að bæta kjör al-