Réttur - 01.12.1916, Blaðsíða 29

- Í43 -
nú upp á síðkastið, og það er líklegt að þeim kröfum
verði að sinna að einhverju leyti, svo að póstferðakostn-
aðurinn aukist á næstu árum. En eg tel mjög óvíst, að þessar
kröfur verði eins tilfinnanlegar, ef ferðunum verður fjölgað
og leiðunum breytt. Póstur, sem fer 15 ferðir á ári, og fær
20 kr. fyrir hverja, ætti að standast betur við ,að fara 36
ferðir fyrir 720 kr. á ári. Pað skiftir og mjög miklu í þessu
máli, að eins og ferðunum er nú hagað, hefir sami maður-
inn víða afarlangar óg örðugar póstferðir. Til þess að taka
slíkar ferðir að sér, þarf ekki einungis bráðduglega heldur
og stórefnaða menn, því að þeir verða að eiga fjölda góðra
hesta, sem eru rándýrir. Af þessum ástæðum er mjög lítil
samkepni um aðalferðirnar, því að öllum þorra almennings
er ofvaxið að taka þær að sér. Nú yrði aftur á móti eng-
in póstferð mjög löng né ýkja erfið, svö að eflaust yrði
meiri samkepni um þær, og þá líkur til að lægra yrði boð-
'ð. Af þessum ástæðum ætti áætlunin ekki að vera of lág.
15 ferðir kosta nú um 55 þús kr. á ári. Aukin útgjöld eru
þá um 50 þúsundir. f báðum þessum fjárhæðum er talinn
með kostnaður við bifreiðarferðir svipuðum þeim, sem Jóna-
tan Porsteinsson heldur uppi í surnar. Eg tél óþarft að
benda á mörg dæmi um, hversu póstskil yrðu greiðari, ef
ferðunum yrði komið í það horf, sem hér er efnt til. Pó
má geta þess, að svar upp á bréf, sem sett er í póst upp í
Kjós 3. apríl, og fara á norður á Langanes, er nú ekki komið
sendanda í hendur fyr en 11. júnf, eftir gamla laginu, en
gæti komið 21. apríl, eða í síðasta lagi 1. maí, eftir »nýja
laginu««. Samkvæmt þessu yrði þá kostnaðurinn við þessa
breytingu um 220 þús. kr. á ári. Pað mun nú þykja ægi-
leg upphæð. En áður en gerð er nánar grein fyrir kostn-
aðinum og hagnaðinum, þykir rétt að athuga eina væntan-
lega mótbáru —hafíshættuna. Vitanlega verður ekki móti þvf
mælt, að hafís hlýtur margoft að hindra sjóferðir við Norð-
urland, tíma úr árinu. En fyrir Vestfjörðum, Suðurlandi og
Austfjörðum þarf ekki að óttast ísinn. Par að auki má ekki
•áta gamlar harðærissögur fá ofmikið á sig, því að allir vita,
að gufuskip komast auðveldlega gegn um hafíshroða, þar