Réttur - 01.12.1916, Blaðsíða 59

173 -
ið væri, og oft hjálpað til sjálf að rífa niður í fávizku sinni,
— eða til að þóknast húsbændum sínum.
— En er þetta ekki alt þýðingarlaust fleipur og mest í
munninum, eins og fundir okkar hér flestir, svo að stjórn-
ir og höfðingjar fari sínu fram eftir sem áður?
Nei, þá tækju ekki merkir alvörumenn við þeim með
feginleik og fögnuði, eins og bjargráðamönnum, þegar slík
hörmungarnótt var að færast yfir, sem í vændum virtist.
Peir vita það vel sjálfir jafnaðarmennirnir — daglauna-
menn, iðnaðarmenn og sjómenn — að þeir eiga tvö sverð
og bíta hvorttveggju vel. Þeir eru svo mentaðir og svo vel
að sér, að fjöldi hefir bundist föstum samtökum í löndun-
um um að standa saman eins og bræður til verndar hag
sínum, hvaðan sem háska er von. Og þeir hafa jafnvel
tengt bönd milli ríkjanna, til þess að koma í veg fyrir blóð-
ugar styrjaldir, ^em sprotnar eru af metnaðarhug stjórn-
málamanna og herstjóra, og taumlausri fjármuna- og valda-
græðgi hinna ráðandi stétta. Þær troða almúgann undirfót-
um, og banna þeim rúm við borð náttúrunnar — jörðina.
Félagsskapur og samvinna. eru því fyrstu aðalvopn al-
múgamanna gegn þessum aðförum og órétti. Ríkisstjórnir
og ráðandi stéttir þjóðanna vita þetta og óttast aðfarir al-
þýðu síns eigin lands, engu síður en vopn og liðsveitir ó-
vina sinna. Nú virðist mest hætta á, að þjóðirnar hleypi til
skipbrots upp á líf og dauða, áður en jafnaðarmenn ná
fullum yfirtökum — að valdsmenn og hernaðarvargar vilji
svala þor6tanum og taka úr sér glímuskjálftann, áður en
hinir geta flett þá vopnum.
Jafnaðarmenn eiga ennfremur annað vopn, sem þeir hafa
beitt lengi og kunna vel með að fara, en það er kosning-
arréttur þeirra. Hann er dýrasta eignin, það vita þeir vel,
enda meta þeir hann beztan í eigu sinni, næstan lífinu.
Og þess eru ekki fá dæmi, að menn hafa svift sjálfan sig
lífinu, þegar þeir gátu ekki unnið fjelögum sínum gagn
með kosningarréttinum, en nutu styrks frá þeim. Um það
get eg sjálfur borið vitni, og gæti nefnt dæmi, sem gerðist
nálægt mér. Með þessu vopni hafa þeir unnið margan