Réttur


Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 4

Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 4
6 Réttur. fyrir misskilning, að eg lít svo á, að hér á landi séu hlut- fallslega fleiri á milli flokka en annarsstaðar. Enda er flokka- skiftingin tæplega eins ákveðin hér eins og í öðrum löndum. En eg mun síðar reyna að sýna fram á, að h'ér sé þó full ásíæða til að tala um misjafna menn, og að jafnaðarhugsjón- in, sönn jafnaðarhreyfing, eigi fult erindi til okkar eins og til annara. Mismunurinn á milli þessara flokka verður eftir því meiri, sem lægri stéttirnar þuifaað berjast harðari baráttu, til að afla sér viðurværis. Peir, sem í þeim flokknum lenda, færast því fjær því að standa hinum jafnfætis. Djúpið á milli flokkanna stækkar, eftir því sem meira þrengir að kjörum verkalýðsins. Þegar vöxtur og viðgangur einhvers þjóðfélags stefnir í þá átt, að gera alþýðu manna ósjálfbjarga gagnvart þeim, sem framleiðslutækin hafa í höndum, og ef máttur auðvaldsins er notaður til að klípa af þeim skamti, sem verkafólkið ber frá borði, þá er við því að búast, að loks hefjist hreyfing. Og ef mikið kveður að því, að öðrum flokknum sé gert erfitt fyrir með að afla sér lífsnauðsynja sinna, þá er þess að vænta, að hreyfingin verði sterk, alveg eins og stormurinn, þegar snögg og mikil þrýsting legst á á einum stað. En er það þá einungis það, sem muninum veldur, að í öðrum flokknum fá menn vinnu sína ver launaða, og hafa fyrir þá sök minna fyrir sig að leggja en í hinum? Nei, — það er miklu meira, sem á milli ber. Stéttamunurinn á sér miklu dýpri rætur en það, að hann falli um sjálfan sig þó jafnvægi kæmist á efnahag manna. Til þess að mennirnir geti orðið jafnir, og geti fundið, að þeir eru allir jafnir, þá verða lifnaðarhœttir þeirra að verða svo líkir, að engum þyki of »fínt« handa sér það sem annar hefir um hönd, og að engum þyki neitt ofgróft eða niðrandi fyrir sig, sem annar temur sér eða verður að sætta sig við. Og það þarf meira en þetta. Hugsunarhátturinn verður líka að færast í það horf, að hver maður telji sér skylt að reyna að skilja alla, sem eitthvað hafa við hann að ræða, og að enginn telji sig of
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70

x

Réttur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.