Réttur - 01.07.1928, Síða 128

256 ÁRGALARNIR ÁMINNA [Rjettur
ur hann aðeins sjálfur gert.* Verkalýðurinn verður
sjálfur að verða gagntekinn af hugsjón kommúnisra-
ans, ramefldur að samtökum sínum og öruggur í
trúnni á málstað sinn, baráttu og sigur. Það er aðeins
eftir sigur hreyfingarinnar í næstum hverri verka-
mannssál, að lokasigurinn er auðinn. Þegar hver verka-
maður er orðinn sannfærður um mátt stéttar sinnar,
þá halda honum engir fjötrar lengur. Það er ekki hlut-
verk verkalýðsins að bíða einhverrar hetju til að leiða
sig fram til sigurs; hetjan er heildin sjálf og foringj-
arnir eru aðeiirs tækin, sem stéttarheildin notar, og
fleygir síðan frá sjer, þegar þau eru ófær orðin.
Æfi þessa spekings er lokið. Aldrei framar bætast
oss gullvæg ráð og einlægar áminningar frá vörum
hans. íslenska alþýðan hefur nú mist þau tvö ljóð-
skáldin, sem best hafa lifað sig inn í anda verklýðs-
hreyfingarinnar. En áhrif þeirra munu aukast því
meir, því lengra sem líður frá.
Verklýðshreyfingin vex að valdi og áhrifum. Jafn-
aðarstefnunni eykst og fylgi meðal annara stjetta.
Nýir foringjar bætast stefnunni. Atkvæðatala eykst
við hverjar kosningar. Markmið foringjanna nýju
verður smám saman það eitt að auka þessi áhrif,
* Sbr. Marx: »Frelsun verkalýðsins verður að vera verk verk-
lýðsstéttarinnar sjálfrar«. Eða orð »Intemationalsins«:
»Es rettet uns kein höheres Wesen
kein Gott, kein Kaiser, und Tribun,
uns aus dem Elend zu erlösen
können wir nur selber tun«.
(Enginn æðri vera bjargar oss, enginn guð, enginn keisari eða
alþýðuforingi, frelsun vora úr eymdinni getum við aðeins
sjálfir framkvæmt).