Réttur - 01.10.1929, Blaðsíða 50

258 FYRSTA AR MITT SEM VERKAMAÐUR í R B [Rjettur
ef eitthvað losnaði. Loks fjekk jeg um nýjársleytið
ofurlítið herbergi í húsi, þar sem aðeins bjuggu verka-
menn úr verksmiðjunni okkar. Það var 4 lofta hús.
Eftir hverju lofti gengur langur gangur, með dyrum
inn í herbergin til beggja hliða. Hver fjölskylda hefir
1 herbergi. Stærri fjölskyldurnar hafa stærri herberg-
in, minni fjölskyldurnar hin minni. Á hverju lofti er
sameiginlegt eldhús og sameiginlegt þvottahús, eitt
salerni handa konum og annað handa körlum. Margt
er þar af börnum, mörg þeirra mjög ung. Þau leika
sjer frammi á langa ganginum, og heyrist mikið til
þeirra, einkum á vetrum þegar veðrið bannar þeim
útivist.
Við höfum goskarl, sem gætir miðstöðvarofnsins og
heldur lifandi undir katlinum, er við tökum úr sjóð-
heitt vatn kvölds og morgna. Hann sópar götuna og
húsagarðinn og gerir það vel. Hreinsun á ganginum,
stiga, eldhúsi, þvottahúsi og salerni hvílir á okkur, sína
vikuna hverju. Dáðist jeg að því, hve vel konur verka-
mannanna gengu frá þessu. (Jm daga er oftast heldur
ruslkent í eldhúsinu, en kl. 9 á hverju kvöldi er búið
að taka til, sópa og þvo gólf og borð. Ganggólfið er
sópað 2svar á dag og þvegið 3svar í viku, og hreinlæti
á salerni er óaðfinnanlegt, þó að svona margir noti
það. Margar af konunum eru illa læsar og skrifandi,
en þær hafa vel vit á að halda húsi hreinu og það þarf
ekki umsjónarmenn til þess að gæta, að þær geri
skyldu sína. Og samkomulagið er gott. Afar sjaldan
heyri jeg rifrildi, og komi það fyrir endur og eins, er
það fljótt af rokið.
Einhverju sinni las jeg voðalega lýsing á svipuðu
húsi í Moskvu og íbúum þess, eftir A. Karlgreen, pró-
fessor við Kaupmannahafnarháskóla. Jeg er ekki al-
veg viss um, að hann hafi dvalið svo lengi í húsi þessu,
að numið hafi klukkustundum, en nú er jeg búinn að
vera með mönnum þessum í heilt misseri og hefi lært