Réttur - 01.10.1929, Blaðsíða 84
292 STEFNUSKRÁ ALÞJÓÐAS. KOMMÚNISTA [Rjettui-
miklu leyti, sem þær lama drotnunarvald stórvelda-
stefnunnar, enda þótt þær sjeu ekki sósíalistiskar
hreyfingar hins byltingarsinnaða verkalýðs. Innan
heimsbúskaparins standa þá, hlið við hlið, framleiðslu-
skipulag auðvaldsins og framleiðsluskipulag sósíalism-
ans, er eigast við »friðsamleg« viðskifti og vopnaða
baráttu. Á tímabili þessu er myndað samband sósíal-
istískra ráðstjórnarríkja, sem auðvaldsríkin eiga í
styrjöldum við. Þá treysta ráðstjórnarríkin æ meir
böndin við nýlenduþjóðirnar o. s. frv. Það er alhæft
lögmál auðvaldsskipulagsins, að þróun þess, atvinnu-
leg og pólitísk, er ójöfn. Lögmál þetta lætur enn meira
til sín taka, á tímabili stórveldastefnunnar. Þessvegna
er ekki hægt að skoða alheimsbyltingu verkalýðsins
sem athöfn, er gerist allstaðar í sama mund og í eitt
skifti fyrir öll. Því fær sósíalisminn í fyrstu aðeins
sigrað í fáum löndum, eða jafnvel í einu einstöku auð-
valdslandi. En sjerhver slíkur sigur verkalýðsins víkk-
ar leikvöll heimsbyltingarinnar og herðir þannig á
hinni almennu kreppu auðvaldsins. Auðvaldið gengur
þannig nær eilífri glötun sinni. Alræði peningaauð-
magnsins verður brotið á bak aftur og víkur fyrir al-
i-æði öreiganna.
Hinar borgaralegii byltingar táknuðu aðeins póli-
tíska fjörlausn framleiðsluskipulags og framleiðslu-
hátta, sem þegar höfðu myndast og ríkjandi voru. Þær
hrifsuðu valdið úr höndum einnar arðránsstjettar og
fengu það annari í hendur. Verklýðsbyltingin er aftur
á móti harðvítug árás á eignarrjett hins borgaralega
þjóðfjelags. Hún sviftir arðránsstjettirnar eignum
sínum og færir valdið í hendur þeirri stjett, sem hefir
tekið sjer það hlutverk fyrir. hendur, að gerbreyta hin-
um efnalega grundvelli þjóðfjelagsins og útrýma öllu
arðráni og allri kúgun með mönnunum. Hið pólitíska
vald ljensaðalsins varð aðeins brotið á bak aftur með
mörgum einstökum byltingum, og til þess þurftu hinar