Réttur - 01.10.1929, Blaðsíða 104

312 NÝ ÓFRIÐARBLIKA [Rjettur
undar Bandaríkjanna, hvað þá heldur að hún geti
stolið heilli járnbraut án þeirra ráða. Ýms atriði, sem
síðar komu fram í deilunni staðfesta og greinilega, að
svo hafi verið.
Þann 10. júlí í sumar lét Nankingstjórnin skríða til
skarar; yfirvöldin í Mukden tóku járnbrautina með
hervaldi, að boði Nankingstjórnarinnar. Starfsmenn
ráðstjórnarinnar við járnbrautina, þ. á. m. forstjór-
inn, voru settir af og hvítliðar settir í staðinn. öll
verkalýðsfélög voru leyst upp á járnbrautarsvæðinu,
40 sowjet-embættismenn voru handteknir og 200 þegn-
um Ráðstjórnar-Rússlands vísað úr landi. Kínverskar
hersveitir voru fluttar til landamæranna og allur við-
búnaður hafður, ef í odda skærist.
Dólgslegri gátu athafnir kínversku valdhafanna
varla verið, til þess að koma af stað styrjöld. En ráð-
stjórnin rússneska hefir jafnan verið seinþreytt tii
vandræða, og Nankingstjórninni og húsbændum henn-
ar, stórveldunum, tókst ekki að hleypa Ráðstjórnar-
Rússlandi upp til ófriðar. Ráðstjórnin svaraði hermd-
arverkum kínversku yfirvaldanan í skeyti til Nanking-
stjórnarinnar, þar sem hún krafðist, að þessar ráð-
stafanir væru gerðar: 1. Að kalla saman fund, er tæki
fyrir öll deiluatriði, er snertu járnbrautina; 2. að kín-
verska stjórnin láta alla stjórn og og allan rekstur
járnbrautarinnar vera svo, sem verið hafði á undan
járnbrautarráninu, og 3. að kínverska stjórnin láti
lausa alla rússneska ríkisborgara, sem teknir hafi ver-
ið fastir. Á þessum grundvelli einum vildi ráðstjórnin
semja, enda var eingöngu á þennan hátt hægt að Ijúka
deilunni friðsamlega. Kröfur i'áðstjórnarinnar viður-
kenna aðeins samningana milli Kína og Rússlands frá
1924 sem samningsgrundvöll í deilu þessari, og er það
auðvitað bæði sanngjarnt og sjálfsagt. ■ En Nanking-
stjórnin hélt fast í ránsfeng sinn. Tschang Kai Tschek,
höfuðleiðtogi Nankingstjórnarinnar, sagði svo í blaða-