Sjómannablaðið Víkingur

Volume

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1945, Page 10

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1945, Page 10
Holger Drachmann: SMÁSAGA Leifur Haraldsson þýddi. Dag nokkurn var ég á rölti um sandinn á norðurströnd Skagans. Það var mistur í lofti; það grillti rétt aðeins í hausinn á vitanum, eins og feiknamikla siglutrésspíru, sem gnæfði yfir Ijósgráa sandhólana. Breið fjaran var hálfþakin rekabútum; úti á rifunum brotnaði undiraldan með tómahljóði, nauðalíku bauli tjóðraðra naut- gripa úr fjarska. Það gat verið undanboði yfir- vofandi stonns, og það gat verið eftirhríð hins seinasta. Það ber þráfaldlega við að sá, sem er á förum, og hinn aðvífandi takast í hendur yfir leiksviði sínu á þessum slóðum. Nokkrir menn stóðu niðri í flæðarmáli, þar sem Ægir sleikir sandinn með löngum, hvítum tungum. Þeir einblíndu allir á sama blettinn, og virt- ust allir niðursokknir í getgátur um sama hlut- inn. Ég skundaði til þeirra og heilsaði; þeir tóku stuttaralega undir og héldu athugunum sínum áfram. „Hann hlýtur að vera dauður!“ sagði óli Kristófersson hafnsögumaður og þjappaði ösk- unni niður í gagnreykta stuttpípu sína. „Þetta er ungur piltur“, mælti Sören fiski- maður á Kaplaborg. „Skyldu stígvélin vera ný?“ spurði Jens Tani sjálfan sig og tuggði hugsandi tóbakið sitt. „Eftir útlitinu gæti hann verið Svíi“, klykkti Hans Lárusson loks út og óð nokkur skref til þess að draga „hlutinn" á land. Ég hafði kynnzt mönnunum á Gamla-Skaga. „Hluturinn" var sjórekinn maður, óþekktur, nafnlaus, heimilislaus og næsta fáklæddur. Fleiri bættust við hópinn. Hinn óþekkti var borinn burt og lagður til líkskoðunar. Hrepp- stjórinn og læknirinn bættust við. Hinn óþekkti virtist ekki hafa legið lengi í sjó. Andlitsfallið var unglingslegt og nærri því geðþekkt. Á enn- inu var stórt gat. „Ætli það hafi tekið fljótt af ?“ spurði ég með þeirri auðmýkt gagnvart andlátsstundinni og Ekki verður um það deilt, að Holger Drach- mann er eitt allra fi’emsta skáldið, sem Danir hafa átt. Rit hans eru mikil að vöxtum og harla sundurleit. Er ótrúlega mikill mun- ur á því bezta og lakasta, sem eftir liann ligg- ur. Georg Brandes, sem mat Drachmann ákaf- lega mikils, sagði einhverju sinni í tilefni af einni bók hans, sem misheppnuð þótti, að Di’ach- mann sé eins og akur, þar sem moldin væri alltof feit. Upp þytu góðgrös og illgi-esi hvað innan um annað, fagrar rósir á þessum staðn- um, en arfavöndull á hinum. Di’achmann var nautnamaður mikill alla ævi. I-Iann entist elcki vel. Flest beztu rit sín ski’if- aði hann innan við fei’tugsaldur. Bækur þær, er lxann samdi roskinn, standa skör lægra að list- gildi og lífsþrótti en vei'k hans frá yngri ár- um. Drachmann andaðist árið 1908. Það mun sanni næst, að lengst hefur Di’ach- 280 mann náð í tveim greinum slcáldskaparins. Hann var afburða Ijóðskáld, svo að kvæði hans, hin beztu, vei’ða ævai’andi perlur í dönskum bók- menntum. Og hann var smásagnahöfundur í fremstu röð, einkum þó er hann leitaði fanga í sjómannalífinu. Hinar snilldarlegu lýsingar hans á körlunum á Skaganum eiga fáa sína líka að glæsileik og þrótti. Bók eins og t. d. „Paa Sömands tro og love“, er Ijómandi skáldskapur. Karlar slíkir sem Stóri-Björn og Lars Kruse vei’ða öllum minnisstæðir, sem um þá hafa les- ið. Væx’i mjög ánægjulegt að fá þær fi’ásagnir á íslenzka tungu, vel og hressilega þýddar. Sjómannablaðið „Víkingur" mun smám sam- an birta ýmsar af sjómannasögum Drachmanns. Kemur hin fyi’sta í þessu blaði, en önnur mun bii’tast í janúarheftinu 1946. G. G. VtKINGUR

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.