Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1945, Qupperneq 34

Sigurður þorsteinsson:
G

d
uömunaur is eitsson
if:
Guðmundur ísleifsson á Háeyri á Eyrarbakka,
var fæddur 17 janúar .1850, og andaðist hér í
Reykjavík 3. nóvember 1938. Hann var Skaft-
fellingur að ætt en fluttist til Eyrarbakka ná-
lægt tvítugsaldri
Fyi’st sá ég hann er ég var á barnsaldri og
var hann þá ráðsmaður á búi Guðmundar Thor-
grímsen verzlunarstjóra á Eyrarbakka og heyrði
ég um hann talað sem afburða duglegan og
kappsaman til allra verka, en mér er hann minn-
isstæður frá þeim tíma, sem einn af allra glæsi-
legustu mönnum, er ég hafði séð, og fékk ég
snemma löngun til að kynnast honum, einkum
vegna þess, að dómar manna um hann voru ekki
allir á einn veg. Guðmundur giftist Sigríði Þor-
leifsdóttur hins ríka á Háeyri, hinni ágætustu
konu, og var heimili þeirra alla tíð orðlagt fyr-
ir rausn og skörungsskap, og umfangsmikla
verzlun hafði Guðmundur þar um skeið.
Hér verður ekki rakin sú saga frekar, en einn
þáttur í lífi hans var sá, er ég tel einna sterk-
astan, og sá þáttur var sjómennska hans og for-
mennska á Eyrarbakka og verður hér farið um
það nokkrum orðum. f sögu Eyrarbaicka, sem
nýkomin er á bókamarkaðinn, er Guðmundar
að sjálfsögðu getið og drepið á athafnir hans
í búskap og verzlun og er einnig tilfærður þar
úr bréfabók (Ámessýslu) 20. júní 1887, vitn-
isburður um fonnennsku hans og sjósókn, eftir
Stefán Bjamason sýslumann, og er hann á þessa
leið:
„Guðmundur ísleifsson hefur haft mjög mikil
áhrif á almenna sjósókn hér í veiðistöðinni, því
sjálfur er hann mótmælalaust hyggnasti og bezti
formaðurínn, og fyrir hans miklu sjósókn, hef-
ur sjósókn sjálfsagt aukizt um helming eða
meir, bæði að fæmi og kunnáttu sjómanna
sjálfra, sem og skipafjölda, sem honum er líka
að nokkru leyti að þakka“.
Þennan vitnisburð hins merka manns get ég
fyllilega tekið undir, eftir því, sem ég kynntist
þessum, að mínu áliti sterkasta þætti í lífi
Guðmundar.
Ég heyrði er ég var litt af barnsaldri kom-
inn, mikið um dugnað hans talað, og von bráð-
ar fór ég að heyra um hann ræ'tt sem formann,
og voru sjósókn hans og aflabrögð mjög orð-
lögð. Heyi’ði ég að hann hefði nokkrum sinnum
róið einn skipa, þegar öðrum virtust sundin
VÍKINGUR
304