Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1945, Page 57

Hrakti okkur þá til baka fyrir straumi og vindi
vestur eftir, svo bráðlega hurfu Færeyjar úr
sýn. Sama veður viðhélzt einnig um nóttina.
27. Stýfingskaldi á landsunnan. Sigldum við
aftur lítið á leið með barningi, komumst þó ei
svo langt að við sæum Færeyjar. Um nóttina
lét skipherrann drífa til baka með sama vindi
og veðri.
28. Skúraveður með sunnanvindi framan af,
en um nónbil sneri vindurinn sér til útnorðurs,
og síðan, þá blæjalogn kom, mest allan þennan
dag, var regn til kl. 5, þá hann létti upp. Um
nóttina kom aftur mótvindur á landsunnan með
stormi og regni.
29. Þá á daginn leið urðum við að láta drífa.
Um miðnætti lygndi, en skömmu eftir var vind-
urinn kominn til útnorðurs með stórsjó og lnáð-
ar-regni. Þá datt niður briggseglið, braut bomm-
an í sundur borðstokkinn og sló þeim sem við
stýrið sat, flötum á dekkið etc. etc.
Þá var hark
og klaufna spark
í Nóa míns ark.
Fjórða vika.
30. Var ennþá kominn sunnan vindur með
lítilli gjólu, en hvessti þegar á daginn leið. Um
kvöldið var ofsastonnur. Lét þá okkar hátt upp-
lýsti kapteinn drífa vestur í haf á ný.
1. október. Var hægt veður framan af, sigld-
um við þá aftur á leið til Færeyja, en þá á dag-
inn leið sneri vindurinn sér til austurs, og um
kvöldið gjörði storm á landsunnan, sem óx þeg-
ar leið á nótt.
2. Vindurinn á landsunnan með hríðar-regni
til kl. 3 e. m., þá hann létti upp og kom á út-
norðan, og gjörði bráðum blæjalogn. Nú sáum
við skip langt frá okkur, er nokkrir meintu
Pink*), aðrir Brigg.
3. Sáum þá sömu Pink um morguninn lítið á
undan okkur, og brúkaði engin eða fá segl svo
að hún gæti beðið eftir oss. Setti þá kapteinninn
upp sitt hátíðarflagg, hverj u hitt skipið skömmu
seinna svaraði með öðru af aftasta mastrinu,
því að það var þrímastrað. Býsna tíma var nú
okkar stampur með öllum seglum að ná henni,
sem loksins varð, svo skipin lögðust hvort á
hlið öðru; töluðust þá skipherrarnir við. Pinken
var frá Kaupmannahöfn,en kom nú frá hvalveið-
um í Strat-Davis, hvaðan það ei hafði verið
lengur á ferðinni en 3 vikur. Skipherrann hét
Heinbye. Hann spurði loks hvort við skyldum
sigla saman, hvað okkar Prestur ei sagði geta
látið sig gjöra, og það með fullum sanni, því
strax setti Pinken til öll segl, og á skammri
*) Pink var sérstök skipstegund, venjulega þrísigld
vöruflutningaskip raeð all-einkennilegu afturstefni.
stundu komst hún langt fram fyrir okkur, svo
við aðeins eygðum hana um kvöldið, og síðan
höfum við ekki til hennar séð. Nú sáum við
Færeyjar. Um kvöldið var hvass útsynningur.
4. Var hvass á sunnan-útsunnan með
smáskúrum, en hvessti þegar á daginn leið og
gjörði mesta stórsjó, sem gekk yfir dekkið, og
einu sinni fyllti svo kabústuna (matrósa-skál-
ann), að varð að ausa upp úr henni með fötum.
Þegar átti að fara að halda bænir um kvöldið,
sté sjórinn upp í káhyttugluggann einn og
skvetti stórgusum fram yfir borðið, svo ausa
varð upp af gólfinu, en skipið veltist á ýmsum
endum, því logn var. Síðan voru allir gluggar
úr teknir en aftur látnir í hlerar, sem þeir kalla
port, hvað og svo var gjört við einn eða tvo
glugga 4 kvöldum áður.
5. Um morguninn gjóla á sunnan-útsunn-
an, stundum með smáskúrum, en hvessti þegar
á daginn leið.
6. Hvasst ennþá á sunnan-útsunnan, þykkt
loft þó regnlaust, þar til hér um bil kl. 7,
þá hvessti og gjörði lítið regn. Um nóttina var
mesta ofviðri með miklu regni; storminn lægði
eftir miðnætti, en hríðin óx.
Fimmta vika.
7. Ennþá hvasst á sunnan-útsunnan. Þykkt
loft, þó regnlaust, þar til hér um kl. 7
um kvöldið, þá hvessti enn meir og gjörði nokk-
uð regn. Um nóttina var mesta ofviðri, sem ei
lægði fyrr en eftir miðnætti, þá hríðarregn
gjörðist.
8. Hvasst á útsunnan. Sigldum á veg til Fær-
eyja. Skúraveður. Sigldum 3 til 4 mílur á vakt.
Stórsjór, sem hægði um nóttina kl. 10. Snerist
þá vindurinn til vesturs með regni.
9. Nú fengum við fyrst haganlegan byr (á
vestan) að heita mátti, frá því við fyrst sigld-
um út úr Hafnarfirði, og nú sigldum við loks
fram hjá Færeyjum að norðanverðu, eftir að
liðinn var fullur hálfur mánuður frá því við sá-
um þær fyrst, og þá hefðum við hæglega getað
komizt hjá þeim, hefði skipherrans heigulskap-
ur eða viljaleysi ekki staðið í vegi, — svo var
að minnsta kosti alþýðu meining á okkar sveym-
andi samkundu. Eftir hádegi lygndi nokkuð og
létti upp; um kvöldið hvessti aftur. Þennan dag
sigldum við 3 til 4 mílur á vakt.
10. Vestanvindur, góður byr. Sigldum við
um morguninn 4 til 51/2 mílu á vakt. Þegar á
leið, snerist vindurinn lítið til norðurs og lygndi
nokkuð. Um kvöldið var logn og regn, en létti
upp um nóttina.
11. Kaldi á vestan. Þykkt loft. Sigldum 3 til
4 mílur á vakt. Um miðdag vorum við eftir be-
stikket fyrir miðju Hetlandi*). Kl. 8 lét skip-
*) Þ. e. Hjaltlandi.

VÍKINGVR
327