Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Blaðsíða 141

■ ■ ■
var kominn nótt
land. En eins og allir vita ráö-
ast laun sjómanna af þvi
hvert fiskverðið er á hverjum
tima. Þess vegna var Verð-
lagsráð sjávarútvegsins
átakastofnun. Eitt af þvi sem
við töldum standa í vegi fyrir
þættum kjörum sjómanna var
það kerfi sem Jón Sigurðs-
son forstjóri Þjóðhagsstofn-
unar notaði við útreikninga
sina. Hann tók 100 fyrirtæki,
helminginn á hausnum og
helminginn velstæðan og
deildi i með tveimur. Þar með
var komið þetta illræmda
meðaltal. Við vildum aö tekin
yrðu þau fyrirtæki sem best-
an árangur sýndu um rekstur
en hin yrðu einfaldlega látin
fara á hausinn ef þau ekki
gætu staöið sig. Um þetta var
lengi og mjög hart deilt. Svo
fór að lokum að okkur tókst
að fá þeim fækkað fyrirtækj-
unum sem Jón notaði við
sína meðaltalsútreikninga en
það var bara ekki nálægt þvi
nóg.“
Félögin of mörg
— Þú varst tæp tuttugu ár
hjá Farmanna- og fiski-
æannasambandinu, hvað
heldurðu að sé það merk-
asta sem þið gerðuð á þessu
timabili?
„Ég hygg að sigurinn í lif-
eyrissjóðsmálinu fyrir báta-
sjómennina sé merkasta
nálið. Þaö var ekki fyrr en i
lok minnar veru hjá sam-
bandinu að tókst að fá lifeyr-
issjóðinn í það horf sem við
vildum og stefndum alltaf að.
þaö hafðist að lokum að fá
greitt i lífeyrissjóðinn af öllum
taunum bátasjómanna. Ég tel
aö Landssamband útvegs-
^anna hafi sýnt óbilgirni í
bessu máli i alltof mörg ár.
Hugsaðu þér að menn sem
v°ru búnir að vera alla ævina
á sjó og hættu 1970 höfðu
engan lífeyrissjóð."
— Þú nefndir áöan aö það
væru svo mörg félög skip-
stjóra og stýrimanna innan
FFSÍ, eru félögin ekki of
mörg, væri ekki betra aö
þessir menn væru í einu
landsfélagi?
„Ég er á því að best færi á
því að hafa eitt stórt skip-
stjóra- og stýrimannafélag en
ég held lika að þessir menn
eigi aö vera i einu félagi,
svona svipað og Vélstjórafé-
lag Islands. Ástæðan fyrir því
að félögin eru svona mörg er
sú að hér áður fyrri var ekkert
eða afar lítið samband á milli
manna um landiö. Þeir fáu
sem höfðu áhuga fyrir velferð
sjómannanna voru að basla
við að stofna félög vítt og
breitt um landið. Fyrir bragðið
urðu þau mörg og smá. Samt
er ekki undan þvi að kvarta
að samvinna þessara félaga
innan FFSI er góð. En samt
held ég að það væri styrkur i
þvi að félagið væri aðeins eitt
Víkingurinn
— Sjómannablaðiö Vík-
ingur, timaritið ykkar, hefur
lengi komiö út, hefur það
verið sambandinu mikils
virði?
„Það hygg ég að megi
segja. Samt er það nú svo að
á hverju einasta þingi FFSÍ
alveg fram til 1985 var rifist
um útgáfu Vikingsins. Það
var alltaf halli á honum og
menn voru óhressir með það.
Það sem bjargaöi Vikingnum
var það að LIÚ hafði fengiö
greiðslur úr útflutningssjóði
og síðar var það barið i gegn
að FFSÍ og Sjómannasam-
bandiö fengju svona greiðsl-
ur líka. Viö ákváðum að láta
þriðjung af þeim renna til
blaðsins og ef til vill fengum
við greiðslurnar útá blaðið.
Þetta var umdeilt en varð
samt ofan á. Siðast fékk Vik-
ingurinn greiðslu úr Útflutn-
ingssjóði árið 1980, en eftir
það styrkti FFSÍ útgáfuna i
þrjú ár. Síðan hefur hagur
blaðsins verið svo góður að
það hefur engan fjárhagsleg-
an stuðning þurft að fá frá
sambandinu.
Þegar Ingólfur lét af
störfum hjá FFSÍ var
honum haldið kveðju-
hóf í Borgartúni 18. Þá
var þessi mynd tekin
inni á skrifstofu fram-
kvæmdastjóra.
Samt var þaö nú
svo aö á hverju
einasta þingi FFSÍ
alveg fram til 1985
varrifist um útgáfu
Víkingsins.
VÍKINGUR 141