Náttúrufræðingurinn - 1938, Side 37

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 81
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiuiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiii
á nokkrum eyjum við strendur Afríku, hún var ekki fleyg, og mað-
urinn hefir orðið henni að bana. Hún var á stærð við stóran svan,
en mjög silaleg að útliti; það var stærsta dúfan, sem lifað hefir.
Af skriðdýrum er mikill fjöldi í Afríku, en fáar tegundir eru
sérkennilegar fyrir álfuna. Alls staðar í skógunum eru kyrkislöng-
ur. Þar er gleraugnaslangan, eitthvert mannskæðasta kvikindi
jarðarinnar, þótt hún sé ekki nema um tveir metrar á lengd, högg-
ormar eru þar einnig, og loks má nefna Nílar-krókódílinn, gekk-
óna, dálitla eðlu, sem getur gengið neðan á loftum í húsum, alveg
eins og fluga, og kameljónið, sem meðal annars er frægt fyrir að
geta skipt litum, og rennt sínu auganu í hvora áttina. Tunga þess
er mjög löng, framendi hennar er eins og kylfa, límugur mjög,
enda veiðir dýrið skordýr sér til matar, með því að skjóta út úr
sér tungunni á þau.
15. mynd. Kameljón (Camaeleo vulgaris). Ca. 30 cm. á lengd.
í vötnum og ám álfunnar eru margir frumlegir og merkilegir
fiskar, og skulu þar nefndir tveir, Nílargeddan og lungafiskur-
inn. Nílargeddan er einn af hinum svonefndu gljáfiskum, en það
er mjög merkilegur flokkur fiska, sem nú eru til mjög fáar teg-
undir af, en einu sinni hefir staðið með miklum blóma. Hann er
tengiliður á milli brjóskfiska og beinfiska, og auk þess er gert ráð
fyrir, að elztu landdýr jarðarinnar af ættum hryggdýranna, nefni-
lega froskdýrin, séu af gljáfiskum komin. Lungnafiskur sá, sem
í Afríku býr, er þriðja og síðasta tegund lungnafiska, sem við
mætum á ferð okkar um hnöttinn. Hann á heima í smá-ám og
fljótum, sem liggja að Níl og Kongó. í þurrkatímum, þegar árnar
þorna, grefur hann sig niður í leirinn, og gerir um sig einskonar
6