Andvari - 01.01.1928, Qupperneq 26

24
Jón Magnússon
Andvari
innan skamms liÖið' undir lok. Þessi málstaður var um
hríð sóttur af miklu kappi. Og ]. M. var fundið það til
foráttu, að hann hefði látið það uppi, að fremur hallað-
ist hann á sveif með þeim mönnum, sem ekki vildu
svifta einstaklinga þessum eignarrétti. Sennilega hafa
æsingarnar út úr því máli valdið einhverju um úrslit
þessarar kosningar í Reykjavík.
En óhætt mun að fullyrða, að langmest hafi ósigur
]óns Magnússonar við þessa kosningu stafað af því, að
allmargir menn í Reykjavík voru í illu skapi út af við-
skiftaráðstöfunum þeim, sem áður er vikið að — ráð-
stöfunum, sem ollu nokkuð mörgum mönnum óþægind-
um og riðu bág við hagsmuni þeirra, en voru að hinu
leytinu yfirleitt nauðsynlegar þjóðinni.
]ón Magnússon varð ekki þingmaður
Reykjavíkur framar. Alþingi kom saman
snemma á árinu 1920 og ónýtti kosningu
andstæðings hans, ]akobs Möllers. En ]ón
Magnússon var með öllu ófáanlegur til þess að gera
Reykvíkingum kost á sér af nýju. Samt fór því fjarri,
að þetta væri bending um það, að hann hefði tapað
trausti þings eða þjóðar. Þingið sýndi það von bráðar
fyrir sitt leyti.
Ráðuneytið sagði alt af sér á þessu þingi. Það hafði
ekki fult traust þingsins, eins og það var skipað. En sú
óánægja náði ekki til ]óns Magnússonar hjá öllum þorra
þingmanna. Framsóknarflokksmenn gerðu tilraun til að
mynda nýja stjórn úr sínum flokki, »og þeim mönnum
úr Heimastjórnar- og ,þversum‘-flokkunum, sem þeir
gætu verið í samvinnu við«, stendur í »Tímanum« 28.
febr. 1920. Og þeir hugsuðu sér, að ]ón Magnússon
yrði forsætisráðherra þeirrar stjórnar. Svo fór að lok-
um, að í stjórninni urðu Magnús Guðmundsson og Pét-
Traust
þingsins á
J. M.