Andvari - 01.01.1928, Blaðsíða 62

60
Flugferðir
Andvari
vita, flughafna og lendingastaða, en þetta er beint pen-
ingaatriði. Af því að þessi mannvirki eru mjög tengd
flugsamgöngum, eru óumflýjanlegur þáttur þeirra, skal hér
drepið á, hversu þau eru útbúin og hvaða kröfur þau
þurfa að uppfylla.
Sérhver flughöfn þarf að liggja sem næst miðju borg-
anna líkt og járnbrautarstöðvar, þannig að tryggð sé
þægileg aðstaða þeim, sem nota flugsamböndin. Það
verður að krefjast þess af sérhverri flughöfn, að hún sé
svo úr garði gerð, að hverju flugtæki, sem tekur þátt í
samgöngunum, sé vandalaust að lenda þar og taka sig
þar upp; þess vegna verður að krefjast þess, að höfnin
hafi einhverja vissa stærð. Sem dæmi má taka, að flug-
höfnin í Tempelhof í Þýzkalandi er 700 m. á annan
veginn, en 1000 m. á hinn. I höfninni þurfa að vera
hús til geymslu flugvélanna, handa umsjónarfólki hafnar-
innar, handa veðurrannsóknastofu og loptskeytastöð, snyrti-
rúm og biðstofur og ef til vill herbergi handa lögreglu-
og tollgæzlumönnum. Veðurrannsóknirnar eru sérlega
nauðsynlegar, eins og liggur í augum uppi. Með veður-
rannsóknastofum hafnanna er stöðugt samband, annað-
hvort loptskeyti eða símar, svo að flugstjórinn getur í
hverri höfn fengið nákvæma vitneskju um veðráttuna á
því svæði, sem hann ætlar að fljúga yfir. Bál er að
staðaldri kynt á miðjum flugvellinum, og á að bera á
það efni, sem brenna með miklum reyk. Reykjarmökk-
urinn sýnir svo flugmönnum, hvernig þeir eiga að lenda
eða taka sig upp, því að hvort tveggja verður á móti
vindi, eins og kunnugt er. Sumstaðar hafa verið reistir
heljarmiklir vindhanar í sama tilgangi, og er það auð-
vitað ódýrara í rekstri.
Reynslan hefir sýnt, að stórum og umferðamiklum
höfnum beri að skipta í tvennt og nota annan helming-