Andvari - 01.01.1928, Blaðsíða 104

102
Þættir úr menningarsögu Vestmannaeyja
Andvari
100 fuglar, enda var það sæmileg byrði; var miðað við
kippuna þegar skipt var. Fuglinn var venjulegast fluttur
heim í kippunum. Góðir veiðimenn gátu veitt 6—7
kippur á dag, en þá mátfu þeir vera í góðum stað, og
þótti það uppgripaveiði.
Kippa, -aði, -að, binda lundann í kippur.
Lundasnæri, -is, hvk., bandið, sem haft var í lunda-
kippurnar.
Hali, -a, -ar, kk., lundar bundnir saman, eins og áður
segir, en innan við hundrað, stór hali, lítill hali, eftir því
hvað fuglarnir voru margir.
Vera við, sagt um fuglinn, þegar hann flýgur vel fyrir.
Hann var vel við í dag, sögðu menn, þegar mikið flaug
af fugli fyrir bjargbrúnirnar. Allt af þótti hrafninn slæm-
ur gestur í lundabyggðinni, því að kæmi hann, flaug
allur fuglinn eins og örskot út á sjó og kom ekki langa
stund á eftir. Allir gerðu sér að skyldu að steypa und-
an hrafninum, þar sem hrafnslaupar fundust á vorin.
Mokkur, -s, kk. Það var mokkur við af fugli, það er
þegar fuglinn flýgur vel við.
Mor, -s., hvk. ,það var mor við af fugli, sama.
Eldur, -s, kk., það var eldur við af fugli, sama.
Snúa úr, snúa lundann úr hálsliðnum. Þannig var
lundinn allt af drepinn, þegar búið var að greiða hann
úr háfnum. Þeir sem æfðir voru gerðu það með annarri
hendinni með einu snöggu viðbragði.
Lundakóngur, kk., lunda-albinó, alhvítur eða hvítflekk-
óttur lundi; voru þeir mjög sjaldgæfir og mjög sókzt
eftir þeim. Voru stoppaðir út, ef þeir náðust.
Lundadrottning, -ar, kvk., sama, á þeim var hvítan
nokkru minni.
Lundaprinz, kk., hvítdröfnóttur lundi, nokkuð dekkri
en kongurinn og drottningin.