Andvari - 01.01.1883, Qupperneq 31

austurland.
29
hafi gosið við Mývatn síðan land byggðist, en þ<5 eru
Dokkrar líkur til, að svo hafi orðið, þó að menn hafi eigi
fert það í letur. 17. mai 1724 byrjuðu gosin; þá hrist-
ist og skalf öll Mývatnssveit af landskjálftum, hús
hrundu víða og enginn þorði inni að vera; kl. 9 um
ttorguninn gaus Krafla sandi, vikri og ösku; þruinur
°g eldingar gengu í sífellu; grasvöxtur eyddist allur;
austan við Mývatn varð öskulagið IV2 alináþykkt; víða
hófst jörðin og vatnið í Mývatni lækkaði (sumir segja
am 3/4 fir alin). Eigi gaus Krafla optar, eu allt af stóð
reykur og brennisteinsgufa upp úr Víti þangað til gos-
anum hætti við Mývatn. Árið eptir, ll.janúar (1725),
ttyndaðist fyrsti gýgurinn við Leirhnúk; 19. apríl
gaus í Bjarnarfiagi með hræðilegum landskjálftum,
svo að stórar hraungjár mynduðust; mestir vóru jarð-
skjálftarnir 8. september, en þó héldust þeir við og við
allt árið. 21. ágúst 1727 gaus við Leirhuúk að nýju;
rann þaðan töluvert hraun norður ávið; 1728, 18. apríl
gaus gýgur við Leirhnúk fjarskalega um morguninn kl.
2 með miklum landskjáiftum; kl. 3 sama morgun gaus
annar gýgur miklu meir og rann úr honum hraunleðja
oiður milli Hlíðarfjalls og Dalfjalls niður undir byggð;
hh 6 myndaðist gýgur í Hrossadal og vall þar út
ðlgandi hraunstraumur; í sömu andránni gaus einn af
Sýgunum í Bjarnarflagi. Sama ár 20. apríl um
hveldið gaus Dalfjall við Reykjahlíðarsel, og hraunið
fossaði í breiðum straumi niður hlíðina. Við þessi gos
hreyttist landslag fjarskalega kring um Mývatn; stórar
landspildur sigu, aðrar hófusf, gjár og sprungur mynd-
uðust; sumstaðar kom upp vatn, sumstaðar hvarf það,
som áður hafði verið. 18 desember s. á. gaus Leirhnúkur
°nn á ný, og hraunið stöðvaðist V4 úr mílu fyrir
°fan Reykjahliðarbæ. 1729, 30. janúar gusu Leirhnúks-
gýgirnir enn meir en áður, héldust gosin framásumar;
jhlí kom hraunið niður í byggð, presturinn í Reykja-