Draupnir - 01.05.1903, Blaðsíða 3
Fo r m á 1 i.
A F vissum ástæðum byrjaði eg á að gefa út
fyrsta hefti af Jóni biskupi Arasyni; egvar 1 íka búin
að lofa því fyrir löngu, sem í raun og veru var
ótímabær burður. Eg ætlaði með því að þvinga
mig til að gera verkið, sem mér fannst eg hafa
hvorki krafta né ástæður til að gera, en eg vissi —
sem líka er komið fram á daginn, — að úr því fyrsti
vísirinn væri kominn, myndi eg herða mig að verk-
inu. Því oftast mun það vera vorkunn við sjálfan
sig, sem aflar þrekleysis.
Nú er lýðum ljóst, að eg hef enga stoð að styðja
mig við þetta verk, eins og átti sér stað með Bryn-
Jólf biskup Sveinsson, því séra Eggert sál. Briem,
ttiágur minn, sá hann ekki fyrri en löngu nokk-
uð eftir að hann var prentaður. Aftur á móti setti
hann Eldingu, og mig minnir Jón biskup Vída-
ihi, í handrit, og lagaði málið, en annað ekki, eins
°g ég get sýnt með eiginhandar bréfi frá honum
sjálfum. Þessi tvö ritverk mín, hið fyrsta og hið
stðasta, koma því fyrir augu almennings á líkan hátt,
stuðningslaus. En ég hef samið þau undir ólíkum
knngumstæðum, og er því viðbúið að verkin beri
Það með sér. Því þegar eg samdi Brynjólf biskup
Sveinsson, þá þurfti eg enga áhyggju að bera fyrir
'ffsnauðþurftunum og hafði þar afleiðandi yfir næg-
3*