Draupnir - 01.05.1903, Blaðsíða 66
DRAUPNIR.
98
upinn. „Eg hirði þá aldrei um, hvort hann sef-
ur lengur eða skemur", gall einhver við, „og
ég skal fara með bréfið“. Þetta var Pétur rík-
ismannafæla, sem var þar þá gestkomandi, og
hreif með það sarna bréfið af manninum, c>g
æddi inn með það. Sendimaður æddi sömuleið-
is á eftir honum, því hann hafði lofað, að bera
það sjálfur, og vildi ekki trúa neinum fyrir því.
— Biskup fór í seinna lagi á fætur, því hann
hafði á móti vana sínum komið seint heirn um
nóttina. Þeir voru því báðir í einni svipan komn-
ir að svefnstofu biskups. Pétur vissi ekki af
þeim, sem var á eftir honum, en til þess að
sýna ’biskupinum, að hann óttaðist ekkert tign
hans, réðist hann þegar á hurðina og svifti henni
upp. Biskup kraup berhöfðaður með spenntar
greipar frammi fyrir úthögginni mynd af Maríu
mey, sem stóð á stalli í veggnum, þegar Pétur
æddi inn og annar maður á hælunum á honum
með gapandi munn og uppspert augu, eins og
hann væri að handsama þjóf, því hann átti sjálf-
ur að afhenda biskupi bréfið, en Pétur hafði
það í höndunum og rétti það að biskupi. Sendi-
maður stóð bak við hann og þreif um báðar
hendurnar á honum og rétti þær fram með
bréfið og sagði:
„Hólmfríður í Dal bað mig að færa yður
þetta bréf, og ég á að bíða eftir svarinu". Bisk-
up brá ekki bænagerðinni fyrri en hann var bú-