Draupnir - 01.05.1903, Blaðsíða 25
DRAUPNIR.
57
liggur þó við að halda, að eitthvert andlegt sam-
ræmi sé á millum okkar, þó við séum aðskild-
ir. Segðu mér hvenær það var, sem þú barst
erindi mitt fram fyrir erkibiskupf" „Það var“,
sagði Gottskálk Og hugsaði sig um „á mánudag
um nónbil fyrir réttum 20 dögum". Biskup tók
upp hjá sér blað, leit á það og sagði með undr-
unar- og þó fullnægjusvip:
„Það svarar tímanum vel, því þá sat ég hérna
inni f þungu skapi út af ofbeldisverkum þeirra
feðga Sigmundar prests Steindórssonar í Mikla-
bæ og sona hans, þó löngu sé það nú liðið og
Guðs refsing sé fram komin, í það minnsta á ein-
um þeirra Asgrími, sem veginn var í brúðkaupi
Jóns bróður síns í Víðidalstungu — þá gekk
það mál þó illa og seinlega, því eins og þú
raanst, gekk Solveig Þorleifsdóttir, bústýra hans,
systir Bjarnar riddara ríka, Einars hirðstjóra og
þeirra stórmenna í málið og flækti það á alla vegu.
Og einmitt þenna umtalaða dag komst ég að því, að
Jón Sigmundarson hefir í laumi stælt Stein prest
Þorvaldsson upp í því, að þrjózkast við að lesa
bannsbréf mitt, og það mál liggur nú fyrir dyr-
um. Og eg þykist vita, að hann ætli sér að
skjóta þeim sakadólg undan réttlátri hegningu
heilagrar kirkju, þar sem prestur kvað hafa á
orði að hverfa af landi burt. Ég var þenna
dag að hugsa um harma mína og rangsleitni
mannanna og mér var svo gramt í geði, en mér