Draupnir - 01.05.1903, Síða 159

bRAUPNÍR.
IQt
sjúkur, og það var farið að kveða svo mikið að
lauslæti konu hans, að ekki var hægt að leyna
því lengur, og svívirðingin verkaði eins og drep-
andi eitur á gamla manninn.
Hreystiverk Hipyllosar í sjóorustunni við
Behion varð hans síðasta gleði, því hinn sama
dag sem hann hafði heyrt yfirmanninn á flotan-
um segja frá því, dó hann og hélt þá í hend-
ina á syni sínum. Hipyllos syrgði föður sinn
af öllu hjarta. Kleobule fékk meiri arf eftir
mann sinn, en hann hafði á dánardægri ánafnað
henni; en hún hlaut að fara í burtu úr húsinu,
því hún hafði svívirt það. Þegar hér er komið
sögunni, Hipyllos sjálfstæður og átti fallegt hús,
marga þræla og ambáttir, og peningaupphæð
sem numdi meiru en 30 Talentur, en í sérhverri
grískri (attisk) talentu var meira en 4000 kr. Nú
kom honum að góðum notum ráðfesta sú, sem
hann hafði tamið sér í bardaganum við stjúpu
sína, því hann hafði svo snemma lært að stjórna
geði sínu, og var þar af leiðandi hyggnari en
flestir jafnaldrar hans, og hann eyddi ekki tjár-
munum sínum í óhófi. Þegar einhverjir brugðu
honum um nízku, af því hann hélt þeim ekki
veizlur eins og hinir, og gæfi ekkert til leikanna,
hristi hann framan í þá höfuðið ogsagði: „Því
ætti ég að fara að skerða föðurleifð mína með
slfkuf Sá dagur getur komið, að föðurlandið
segi við mig: „Láttu mig fá skip til að auka