Draupnir - 01.05.1903, Blaðsíða 127
DRAUPNIR.
*59
hafandi og fæða af mér orm eða naður, þá
þóttist ég fara um hann höndum, sem barn væri
og leggja hann í kjöltu mér, en mér stóð ógn
af honum og þótti mér glerlitur vera á honum,
og var þó sléttur, á bak að finna mjúkur og
háll, og í draumnum var, sem ég heyrði ein-
hvern segja: „Þessum ormi er fyrirhugað og
búið hreysi undir innra kórnum í dómkirkjunni
á Hólum", og þá vaknaði ég, en draumnum
fylgdi svo mikill kraftur, að mér fannst, þegar
ég Vaknaði einhver ónotahrollur fara gegn-
um hverja taug og tilfinningu". „Hvernig réði
Þóra þenna draumf" spurði ábóti. „Líkt og
hinn fyrri, að ég myndi eignast son, sem yrði
umsjónarmaður Hólastaðar og dómkirkjunnar,
og verða greftraður þar í kórnum, og að hann
myndi hafa óalgengt eðlisfar, verða óvinum nað-
ur, en að hann var í ormslíki, hélt hún að held-
ur myndi tákna veldi, sem aðrir óttuðust en
vonzku". „Nærri hefir hún þá farið minni ráðn-
ingu“, svaraði ábóti, „en það vantar einungis á,
að glerliturinn táknar göfugt afsprengi, sem lengi
mun bera bjarma á í landinu, því gler er bæði
sjaldgæft og dýrt, en með því var ormurinn all-
ur þakinn". Þau sátu nú lengi þegjandi og á-
bóti í djúpum hugrenningum. Draumurinn opn-
aði augu hans fyrir æðri ráðstöfun, sem hann
einsetti sér að hlýðnast. „Ég fer líka að þurfa
að grípa til hans“, hugsaði hann, „því prestum