Draupnir - 01.05.1903, Blaðsíða 92
124
DRAUPNIR.
til þess, og stundum segir hdn að ég sé gauð,
sem ekkert nýtilegt sé í. Hvað kemur til þess-
arar ósamkvæmni f Ef hún heldur að ég verði
mikill maður, hví er hún þá ekki góð og rétt-
lát við mig, eins og hann pápi minn, og laðar
mig að sér með blíðu? Pápi sagði — án þess
að sækja tignina í sjálfan sig — Það er þá
skilyrðið til að verða mikill maður, að sækja
tignina í sjálfan sig og byggja gæfuna á göfug-
um athöfnum, hugdirfð, föðurlandsást og guð-
rækni“. — Þetta skal ég alltsaman gera til að
verða mikill maður".
Þessu var hinn ungi ofurhugi að velta fyrir
sér í huganum, því hann hafði óljóst hugsað um,
hvernig það gæti orðið, — í hverju það væri
fólgið En orðin hrifu hann og slógu einhverja
hulda strengi í sálu hans, — þessi orð, töluð
af sannleikans og réttlætisins munni — fundust
honum alveg ógleymanleg, — því það mark
fannst honum vera á öllu því, sem faðir hans
sagði, með þessari rósömu blíðu og sannfærandi
einurð, sem jafnaðarlegast var krydduð með
þægilegu brosi. „Hvað sem þeim kann að hafa
borið á milli“, hugsaði hann, „þá hefir pápi minn
á réttu að standa; það er ég viss um“. Elín
sat á kistunni og var hörð á svip. Hvað lítið
þrusk sem hún heyrði, hnyklaði hún brýrnar
eins og hún ætlaði sér að verða viðbúin, þegar
bóndi hennar kæmi eftir svarinu. En kvöldið