Draupnir - 01.05.1903, Blaðsíða 20
DRAUPNIR.
Ss
uðu honum. Hann hélt oft, eins og hinn norð-
lenzki stéttarbróðir hans, prestastefnur til að
ræða um, og dæma málefni kirkna og klaustra,
sem í þá daga voru mörg og margvísleg, því
biskuparnir voru mjög hlutsamir um hætti manna
og kom flest það undir þeirra dóm, sem nú
fjatla um valdamenn, sýslumenn, og hreppstjórar.
Þeir kærðu málin fyrir prestum sínum og ábótum
og létu þá svo dæma þau, stundum að eins 14
presta, stundum tólf og stundum 20 í einu; svo
var dómsúrskurður þeirra tekinn gildur og góð-
ur, þegar lögréttan hafði lagt samþykki sitt á
hann. Bændur og ríkismenn undu þessum úr-
slitum oft illa, en urðu alloftast að hafa svo búið,
því það var ekkert hærra vald til utan erkibisk-
upsins, en það bar sjaldan við, að hann yrði ekki
á þeirra bandi, og alloft sjálfur konungurinn líka.
Og hvert var svo að flýjaf Klaustrin voru á
sinn hátt sjálfstæð ríki, en lutu þó veldi og boð-
um biskupanna, sem voru æðstu andlegu yfir-
völd þeirra á landi hér.
En þó að Ólafur biskup væri harðráður og
ómjúkur óvinum sínum, var hann trúmaður a
sinn hátt. Hann innsetti á Hólum messu og
bænargerð fyrir öllum kristnum sálum, og það
á hverjum einasta degi. Hún átti að fremj-
ast í dómkirkjunni þar, og við altarið norðan
fram, því í þá daga voru mörg ölturu í kirkj-
unum, einkum hinum meiriháttar, sem ætluð