Draupnir - 01.05.1903, Side 144

DRAUPNIR.
176
um hjúskaparsamband þeirra sem tryggilegast.
„Jæja þá“, svaraði biskup; „vér munum bráðum
komast eftir, hvort hann hefir gert það svo traust
sem dugir. Svo megið þið fara“. Hanngekk stund-
arkorn þegjandi um gólfið, settist svo niður og
fór að rita bréf til Einars ábóta á Þverá, og
sagði um leið og hann lauk við það og rétti
úr sér: „Já, ég þarf undir eins að fá einhvern,
sem ég get borið traust til, svo þessir augna-
þjónar geti farið héðan sem allra fyrst".
Svo innsiglaði hann bréfið, sendi af stað
með það og sagði við manninn: „Eg heimta
að þú flýtir þér“. í bréfinu bauð biskup ábót-
anum að senda sér samstundis prestsefni, sem
kynni hinar minni vígslur, eða þá einhvern jafn-
hæfan mann og umfram allt trúan, sem hann
gæti notað við allskonar störf, og til sendiferða
í viðlögum, og lagði svo ríkt á þetta við hann,
að'hann léstmyndi telja eiktirnar, sem til ferðar-
innar þyrfti, og svo vék hann að öðrum málefnum.
Vonirnar glaðna.
„En bót er oss heitið, ef bilar ei dáð.
Af beisku hið sæta má spretta,
Af skaða vér nemurn hin nýtustu ráð,
Oss neyðin skal kenna það rétta.
Og jafnvel úr hlekkjunum sjóða má sverð
í sannleiks og frelsisins þjónustu gerð“.
(St. Th).
Á Þverá var allt með friði og spekt, eins