Menntamál - 01.12.1938, Síða 104

MENNTAMÁIj
166
Uni liitt ælla ég að fieslir kennarar geti verið sain-
mála, að mestu máli skipti, hvernig útgáfa hinna nýju
hóka lekst. Kennarar niunu allir líta á það sem liöfuð-
iilutverk ríkisútgáfunnar, að endurbæta svo kennslu-
bóka kostinn, að bækurnar samræmist í senn þörfum
og kröfum nútíma kennsluhátta og islenzkrar skóla-
skipunar og menningar. Og er vissulega iielra að liíða
eftir góðri bók einum mánuðinum eða jafnvel árinu
lengur, heidur en að gefa út, það sem liendi er næst,
án rannsóknar og undirbúnings. Enginn getur auðvit-
að vænst þess, að kennslubækur á Islandi verði alll i
einu fullkomnar og óaðfinnanlegar, þótt skipt sé um
útgefendur. Samning bókanna er vitanlega háð því
mannvali, sem þjóðin liefur á að skipa til slíkra starfa.
En þess verður að krefjast, að hæfustu menn, sem völ
er á, séu fengnir lil að semja námsbækurnar. ()g her
þá ekki aðeins að iita á þekkingu í námsgreininni, sem
bókin á að fjalla um, heldur engu síður hin kennslu-
fræðilegu sjónarmið, þ. e. a. s. hæfileika mannsins og
þekkingu til jiess að skilja sjónarmið barnanna og búa
námsefnið í þann búning, er þeim hæfir. Þá er einnig
mikils um það vert, að góð samvinna takist milli kenn-
ara og útgáfustjórnar, þannig, að kennararnir geri til-
lögur til umbóta í samræmi við það, sem reynsla þeirra
bendir til, og að útgáfustjórnin taki rökstuddar bend-
ingar af því tagi til greina við endurprentun eða út-
gáfu nýrrar bókar.
Ríkisútgáfan lióf að gefa út nýjar hækur í haust, svo
sem kunnugt er. Út eru konmar þessar bækur: Les-
bók I, Freysteinn Gunnarsson tók saman; Grasafræði,
Geir Gígja samdi; Reikningsbók I, Hannes Magnússon
bjó undir prentun; Skólaljóð, fvrri hluti, Jón Magnús-
son tók saman; Ungi lilli, fvrri og siðari hluti, Stein-
grímur Arason tók saman, og loks Riblíusögur, gamla
testamentið, Þorsteinn Kristjánsson tók saman.