Menntamál - 01.12.1938, Qupperneq 107

MENNTAMÁL
169
Friíliert FriíbertssoB
skólastjóri í Súgandafirðl.
Friðbert Friðbertsson
var einn af þeim mönn-
um, sem menn muna eft-
ir fyrstu sýn, og þó eink-
anlega eftir að bafa heyrt
liann tala. Persónuleiki
lians varsterkur ogáhrifa-
mikill, og þó var maður-
inn lágur vexti og ekki
framgjarn, en svipmikið
og gáfulegl andlit lians
vakti sérstaka athygli og
þó einkum augun, ýmist
logandi af innri eldi eða
föst og róleg, en með
glampa hinna sterku geð-
lirifa, sem sífellt streymdu
frá persónuleika lians. Og heyrði maður hann lala, tók
það af öll tvímæli, að þarna var um óvenjulegan mann
oð ræða. Röddin var skýr og þrungin sérkennilegum
krafti, framsetningin ljós og lifandi, tungutakið liðugt
og auðgi málsins lá Iionum á vörum. Hann var í einu
orði sagt mælskur, og það á fárra visu.
A opinberum fundum var þvi á engis færi að bera
sigur úr býtum móti honum, ef hann Heitti sér full-
komlega. Hann var hverjum manni skeinuhaettari, sókn
lians eða vörn var hiklaus og djörf, vopn lians hár-
beitt, og hann brá þeim með undrafimi, svo að þrjú
þóttu á lofti, ef svo mætti segja. Ég taldi slíkum gáfu-
manni og óvenjulega málflytjanda Iiæfa seta á þingi
þjóðarinnar, því að í sölum Alþingis eru of sjaldhittar