Menntamál - 01.12.1955, Qupperneq 100

282
MENNTAMÁL
burðarkennslu í skólum. í því sambandi benda þátttakendur á, að
framburðarkennsla á og verður að haldast í hendur við aðra þætti
móðurmálskennslunnar.
2. Kennslubók í málfrœði.
Þátttakendur kennaranámsskeiðsins beina þeirri áskorun til fræðslu-
málastjórnar, að liún hlutist til um, að samin verði sem allra fyrst
ný kennslubók í íslenzkri málfræði með stuttorðum reglum, en mörg-
um æfingaköflum, handa þeim nemendum í gagnfræðanámi, sem
ekki hafa landspróf miðskóla í huga.
3. Handbók kennara.
Þátttakendur kennaranámsskeiðsins skora á íslenzk kennarasam-
bönd og fræðslumálastjórn að fá reynda og færa kennara, svo fljótt
sem kostur er, til að semja og gefa út handbók eða handbækur fyrir
kennara í móðunnáli og íslandssögu með nákvæmum leiðbeining-
unr um ýmsa þætti þessara kennslugreina.
4. Söguhennsla.
Þátttakendur kennaranámsskeiðsins skora á fræðslumálastjórn að
skipa nefnd í samráði við kennarasamtökin til að endurskoða kennslu-
tilhögun, námsefni og námskrá í sögu fyrir öll skólastig landsins til
stúdentsprófs.
Nefnd þessi sjái um, að samdar verði allar nauðsynlegar bækur til
sögukennslu, einkum íslandssögu, enda verði sem allra fyrst tekin
upp kennsla um siðasta skeið íslandssögu í skyldunáminu eða ekki síðar
en undir miðskólapróf. Enn fremur verði nefndinni falið að leggja á
ráðin um gerð alls konar fræðslumynda og íslenzkra sögukorta.
í sambandi við væntanleg störf nefndarinnar vilja þátttakendur
námsskeiðsins benda á nokkur frekari atriði til endurbóta á sögu-
kennslu:
Nauðsynlegt er að tengja saman, eftir því sem unnt er, kennslu
um sögu hvers lands og staðhætti. I því sambandi má skipuleggja
námsferðir frá skólum til ýmissa sögu- og merkisstaða í grennd skóla-
staðanna að vetri til og tii fjarlægari staða að vori við lok skólaárs.
Sögukennslan þarf að vera kerfisbundin frá barnaskólum til stúd-
cntsprófs og sé mannkynssagan sem mest litin frá íslenzkum sjónar-
hóli.
Nýjar kennslubækur þarf að semja fyrir livert stig og eigi síður lient-
ugar lesbækur. Skólarnir þurfa og að eiga sem fjölbreyttast lesefni í
sögu, t. d. í lesarkaformi, og mætti sumt af því vera til skýringar á
skuggamyndum af sögustöðum, mannvirkjum og stofnunum (t. d. al-
þingi og bæjarstjórnum) til aðstoðar við kennslu í þjóðfélagsfræði.