Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1920, Qupperneq 52

290
Georg Brandes:
l IÐUNN
þeir eigi gela hafist handa; andlegt þrek þeirra er
lamað og er ef til vill farið veg allrar veraldar. Með
öðrum orðum: Styrjöldin hefir verið dregin svo á
langinn, að menningin er um það bil að hverfa«.
Vanderlip drap þvi næst á nokkur lönd:
»Mr. Hoover skýrði mér frá því«, segir hann, »að
samgöngurnar í austurhluta þýzkalands væru í kalda
lcoli, íbúarnir að sálast úr hungri.
Rússlandi er varnað aðflutninga.
Paderewski sagði mér, að Pólland hefði einungis
sáð í þriðjung vanalegrar sáðjarðar.
Rúmenia hefir eigi ræktað meira Iand en til sinna
nauðsynja.
Ítaiía verður að fá eina milljón kolatonna á mán-
uði, alla bómull og íleslalla málma, sem hún þarf á
að halda.
Frakkland þarf að fá feiknin öll af bómull, silld
og nokkuð matvæla til þess að gela haldið upptekn-
um lifnaðarháltum.
Belgía verður að fá vélar, hráetni og malvæli.
C311 löndin verða að endurnýja járnbrautakerfi sín,
annars megna verksmiðjurnar ekki í\ð vinna og íbú-
arnir fá engan mat«.
Vanderlip þraut, þegar liann átti að henda á ráð
við volæði Evrópu. Hann gat eigi bent á annað en
lán með þessum eftirtektarverða viðbæti: »Vér verð-
um, þegar vér veitum lánið, að líta á nauðsynina,
en eigi eins og annars á trygginguna« — — það er
að segja, eins og Frank Harris liefir réttilega drepið
á, bankastjórinn leggur til, að Ameríka gefi gjafir, en
veili eigi lán, en hvernig á hann að fá Norður-Ame-
ríkumenn, sem vita hvers virði dollarinn er, til þess
að gefa 2 billjónir dollara til endurreisnar Evrópu?
10.
Gerum ráð fyrir því, að Vanderlip liafi sagl satt.