Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 9

Kii'kjuriti'ð.
Hvað boðar nýárs blessuð sól?
Bjarnia verpui' í lofl upp vfir sna'þöklum fjcillum oi<
kafaldsbökkum.
Birta stígur hærra og hærra. Himindýrð hrýzt fram í
skýjarofi.
Morgurisól er runnin nýárssól yí'ir Islandi 1911.
Hvað hoðar hún?
Blessun lians er hana skóp, blessun unga og nýja
eins og þella augahragð, sem er að líða. Líkt og geislar
morgunsólarinnar lauga nú livitan harm og arma móð-
ur vorrar, þannig legg'ur til vor geislastaf frá up])-
sprettu lífsins og tilverunnar kærleikans, er skín í
allar áttir og fvllir hvert djúj) himna og heima.
Því valdi skulum vér nú fagna og lúta og hiðja: Stöðv,a
þú stríð og morð til endamarka jarðar. Brjót hogann.
Slá af oddinn. Brenn skjöldu i eldi. (ief hungruðum
hrauð, sárum svölun og harniþrungnum frið. Já. fa'ðir,
frið, frið um loft og láð og lög.
Þa'ð skal vera hin fvrsta nýársbæn vor.
En vilja mennirnir þiggja blessun (luðs?
Ekki nær sólarljósið inn i hlómið, nema hikarinn opn-
ist, né heldur lítur neinn dýrð veraldar lokuðum augum.
Enn stendur því í sama gildi sem forðum ákallið:
Snú þú mér, svo að ég snúi mér,
þvi þú, Drottinn, ert minn (iuð.
Nú þrá að vísu allar þjóðir frið, en sunium finnsl þær
geti ekki liorfið aftur fyr en vissu marki er náð.
Hvenær rennur friðar og frelsisdagurinn ? Verður
það á þessu ári? Boðar nýárssólin hann'?
Vér Islendingar höfum á liðnum árum verið liernum-
in þjóð og sízl notið fulls frelsis. En vér höfnm setið við