Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 29

Kirkjuritið.
Hreinar leiðir.
23
gröfinni og mæta upprisnum Frelsara. Eg þakka hjart-
anlega þá hlutdeild, er konurnar fengu i guðsríkis-
starfinu og stofnun kirkjunnar.
Ég vil finna stormþvt hvítasunnunnar fara um sál
uiína. Og' stofan þar sem fyrsta altarisgangan fór fram,
lielgasta Guðsliús á jörðu, þangað vil ég eiga kirkju-
sókn.
Heilaga, elskulega, nýstofnaða kirkja Drottins vors
Jesú Krists, hrein og björt, eins og sólarupprás og vold-
ng eins og Manns-sonurinn komandi í skýjum Iiiminsins.
Hvílík gjöf er kristindómurinn.
Ahrif síðustu atburða fylla hjörtun. Allir með elnum
buga í bæninni. Fólkið þyrpist að og andinn fær óhindr-
að að sameina hugina i bróðurhug og kærleika. Marg-
vislegar náðargjafir veittust hinni nýstofnuðu kirkju,
fyrir áhrif heilags anda. Sjálfvilja gjafir strevma þegar
hl safnaðarþarfa. Kristniboðið er að hefjast. og' byrj-
aði i Jerúsalem, eftir hoði Drottins.
Þessu lík er hin hugljúfa frásaga um hina fvrstu
kristnu lcirkju, eins og Postulasagán gefur oss hana.
Það er einnig fögur og áhrifarík lýsing kirkjusögunn-
ar af hinum fvrstu kristnu, meðan flestir voru kristnir
aí hjarta, svo að hugarfar þeirra og breytni var sam-
hoðin þeirri trú, er þeir játuðu.
Það Guðs samfélag, er þá var byggt með stofnun
kirkjunnar, hefði aldrei átt að breytast, svo að kirkjan
gæti ávallt starfað með sífelll nýjum upprisukrafti, og
gert kristindóminn ávaxtasaman.
Ur þessu trausta vígi kristninnar má kirkjan aldrei
láta hrekjast.
Heuntum mikið af kirkjunni, hún er mikils megnug.
Og verum þá ekki heldur að þröngva kosti hennar með
þvi að skera svo við neglur það starfsfé, er kirkjan þarf,
að hún sé Iítt starfhæf sakir fjárskorts.
Hættum að mæla allt starf kirkjunnar á flokkslegan