Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 8

Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 8
246 KIRKJURITIÐ ekki lijá Jiví, að þessi kjarni mundi smámsaman lilaða utan á sig og margvísleg lilessunarrík álirif hirtast á ollum sviðuni þjóðlífsins. Aðeins þurfum við að gæta þess og gera okkur alveg ljóst, að lifandi söfnuður er ekki markmið í sjálfu sér, — sé nieö ])ví orðalagi við það eitt átt, að með ýmsum tilfæringum sé einhverjum liluta hans lialdið virkum á einhvern hátt, — um lengri eða skemmri tíma. Nei, lifandi er sá söfnuður, er samanstendur af eða liefur innan sinna véhanda einstaklinga, er eiga lifandi trú á Jesúm Ivrist (trú á hann sem Immanuel, Guð með oss, — krossfestan, upprisinn Frelsara og lifandi Drottin) og geta orðið farvegur áhrifum Iians og anda inn í umhverfið. — Og það varðar öllu í prestlegu starfi, að það megi verða tæki til þess að viðlialda, vekja og næra slíka trú. Prestar eiga sér auðvitað margvísleg hugðarefni og hæfi' leika, — æskilegt er, að allar náðargáfur nýtist og víst er okkur ekkert mannlegt óviðkoinandi, —- en við þurfum þo að gera okkur alveg ljóst, að eiginlegt prestlegt starf er ekki hvað sein vera skal og við verðnm að fara okknr liægt í þvi að henda á okkar persónulegu sérviðhorf og sérgreinar, ■— okkar nýju leiðir, sem algildan mælikvarða eða fyrirmynd * þessu efni. Yið þurfum að gera okkur þess fulla grein, að hver og einn okkar er aðeins lítill hlekkur í mikilli festi, — að okkar spotti er ekki snúran öll. Þetta sá Nehemía svo vel, að ekki dugði að einblína á eign1 hlut. Hann liorfði fyrst og fremst á þörf fólksins og heilag1 mál. Auðvitað sá hann erfiðleikana, sem við blöstu og liætt- una, sem liann stofnaði sjálfum sér í, en mikilleiki viðfangs' efnisins varð til þess, að liann gleymdi sjálfum sér, sá aðeins Jiörfina á, að liér væri að unnið. Og eins og hann segir sjálf' ur, — liér var um nokkuð það að ræða, er Guð liafði lioiiuin á liendur falið, en í samfélagi og samstarfi við Guð voru hon- um allir vegir færir. Já, annað það, er lá að haki afrekum og ehhnóði Neheiníf, var einmitt þetta, að honum var svo vel Ijóst, að aðrir átto mikið undir lionum komið. Það er auðvelt að gera sér 1
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.